Maç başlarken Fenerbahçe'nin çok önemli avantajları vardı. Taraftarın büyük çoğunluğu olumsuz futbol yüzünden stada gitmiyordu. Ama dün stat kapalı gişeydi. İnanılmaz bir destek vardı. Bunun yanında Trabzonspor'un stoper ikilisi ilk defa yan yana oynuyor, birbirini tanımıyordu. Ayrıca orta sahada defansif yönleri zayıf Abdülkadir ve Bakasetas ikilisi birlikte görev yapıyordu. Maç başladığında Fenerbahçeli futbolcuların coşkusu da sahaya yansıyınca gidişat ev sahibi lehine görünüyordu. Ama 18'de İrfan Can'ın atılması ve arkasından da Nwakaeme'nin golü gelince bir anda işler terse döndü. Gerilim arttı ama Fenerbahçe 10 kişi ile de neticeyi kabullenmek istemiyordu.
İki de gol kaçtı. İkinci yarıda Trabzonspor oyunu rölantiye aldı. 'Skor avantajına sahibiz' dediler, rakip 10 kişi... Pas oyununa rağbet edelim ve bu şekilde işi götürelim. Ama Fenerbahçe'nin gol ısrarı, üretkenlik olmasa da sahada kendini hissettiriyordu. Nihayet bir duran topta skora denge geldi. Sonrasında tabii ki o kadar eksik oynamaktan yorgunluk başladı F.Bahçe'de... Trabzonspor da son bölümde hücuma ağırlık vermeye başladı. İki önemli pozisyonu değerlendiremediler. Nwakaeme'nin kaçırdığı ise çok netti...
Fenerbahçeli futbolcular dün prestij mücadelesi verip, sezon başından beri gelen birçok temel eksiğe rağmen takım halinde sınırsız enerjileri ile sahadan boyunları büyük ayrılmadılar. Ben en çok Mert Hakan ve Osayi'yi beğendim. Trabzonspor'da Bakasetas sahada yoktu. İsmail Kartal'a da bir sorum var: 75 dakika 10 kişiydi. Bu takıma haftalardır idman yapmayan hazır olmayan Mesut Özil girer mi? Olacak iş değil.
İrfan Can'ın kırmızısı yanlış karardı. Hakem kendi verse takdir hakkı derdik. Ama VAR müdahalesi protokola aykırıydı