Ziraat Türkiye Kupası'nda çok önemli bir maça çıktı Trabzonspor. Papara Park'taki karşılaşmayı anımsayınca, bu maçın kolay olmayacağı düşünülebilirdi. Nitekim Trabzonspor maçın ilk yarısını rölantide oynadı. Bunu normal karşılıyorum çünkü şunu kabul etmek lazım; Trabzonspor'un yedek kulübesinden oyunu değiştirme hamlesi yapma şansı yoktu. Maçın uzama ihtimaline de karşılık mevcut fiziksel gücünü ekonomik kullanmak zorundaydı. İlk yarıdaki bu tutumun nedeninin o gücü saklamak olduğunu düşünüyorum. Zira Trabzonspor ikinci yarıya inanılmaz bir baskı ile başladı. Karagümrük'ün o savunmasını delmek için çok sık çapraz top denedi. Bunun da meyvelerini aldı. Beklentilerin altında kalınan bu sezonda Trabzonspor işi, Türkiye Kupası finaline kadar getirdi. En önemli nokta tabii ki Onuachu'nun sakatlık durumu. Oyundan çıkarken surat ifadesi iyi değildi. Trabzonspor'un en çok bağımlı olduğu oyuncu tartışmasız Paul Onuachu. Onun durumu Trabzonspor'un Türkiye Kupası ve ligdeki 3'üncülük yarışına direkt etki edecek. Onuachu'lu ve Onuachu'suz Trabzonspor gece ile gündüz kadar farklı. Teknik direktör Abdullah Avcı'ya ayrı bir parantez açmak lazım. Kendisi 'finallerin adamı.' Bu tip karşılaşmalara satranç ustası gibi çalışıyor. İlk yarı ve ikinci yarı tam da bu dediğimizi doğruluyor. Türkiye Kupası'nda güzel bir final bizi bekliyor.