Mourinho derbi öncesi Galatasaray'ı ve Okan Buruk'u söylemleriyle psikolojik bir savaşın içine çekmeye çalıştı. Çünkü Portekizli hoca gerginlikten beslenmeyi sever. Ancak Okan Buruk ile G.Saraylı oyuncular Florya'da zihinsel olarak Mourinho'nun gerginlik tuzağına düşmemek için özel olarak hazırlanmışlar. Derbide öz güvenli bir G.Saray izledim. Okan hoca, korkak davranmadı. Hücum futbolundan ve rakibe önde baskı yapma anlayışından taviz vermedi. G.Saray, Osimhen'den başlayan Yunus, Barış, Sara ve Torreira ile devam eden bir ön alan baskısı oluşturdu.
Özellikle Sara'nın kazandığı toplar G.Saray'ı hücuma taşırken, F.Bahçe kalesinde tehditler oluşturdu. Torreira'nın golü jenerik olacak güzellikteydi. Bu gol sonrası Oosterwolde'nin gollük vuruşunu da Muslera tecrübesiyle önledi. Ancak Mertens'in golü geceye damga vurdu. Osimhen'in göğsüyle indirdiği topu, Mertens mükemmel bir aşırtmayla Livakovic'in üzerinden ağlara bıraktı.
G.Saray takım halinde oynamaya özen gösterdi. F.Bahçe ise bireysel becerilerle ayakta durmaya çalıştı. Oyunun direksiyonunda hep G.Saray vardı. Tüm oyuncular çok dikkatliydi. Ciddiyetten uzaklaşmadılar. Birbirlerine yardıma koştular. Sara'yı ağır eleştirenler artık attığı golden sonra kendisine şapka çıkartırlar. Sara'nın duvar pasları yaparak girdiği F.Bahçe ceza alanı içinde, topu sol ayağının içiyle Livakovic'in uzanamayacağı köşeye bırakması kalite kokuyordu. Eğer Osimhen son vuruşlarda eski gücünde olsaydı. G.Saray derbiyi çok daha farklı kazanırdı.