Galatasaray taraftarları ilk 45 dakikayı izlerken benim takımım, Trabzonspor'u yener inancında değildi. Çünkü Galatasaraylı oyuncular kazandıklarında şampiyonluk yarışının süreceğini bildiği halde maç boyu o ciddiyete bürünemedi. Terim'in kadro darlığı nedeniyle zorunlu olarak sahaya sürdüğü 11'in oyun aklı ve kalitesi Trabzonspor'u geçmeye yetmedi. Abdullah Avcı bir sistem hocasıdır ve Trabzonspor haftalardır deplasmanda kaybetmiyor. Rakibe göre nasıl önlem alacaklarını, nasıl doğru pozisyonda olacaklarını çok iyi biliyorlar. Galatasaray, Trabzonspor'un oyun düzenini bir türlü bozamadı. Babel'in isteği, Taylan'ın çalışkanlığı Galatasaray'ı taşımaya yetmedi. Fernandes ve Feghouli ikilisi oyundan çıkana kadar sıfır katkı yaptılar. G.Saraylı oyuncular, saha içerisinde organize olamadıkları için hücumda çoğalamadılar. Dolayısıyla ilk yarıda pozisyon bile üretmediler. Emre Akbaba ve Halil girdikten sonra Galatasaray kendini dengeledi. Trabzon kalesine çok daha fazla adamla gitmeye başladı ama son vuruşlarda etkili değillerdi. Çünkü Trabzon, G.Saray'a geniş alan vermedi. Luyindama bu sezon hatalarıyla üç maçta dokuz puan kaybettirdi. Galatasaray'ın stoperinde oynayan adam, topu nereye keseceğini bilmez mi? Topu rakibin karşılama yerine vuruyor. Geldiği gibi atsa, şov yapmasa Edgar golü atamayacak. Terim yapmış oldukları değişimle maça başlasaydı, G.Saray belki de ilk 45'i mahkum oynamazdı. G.Saraylı oyuncuların maç boyu en güzel yönü yenilen gole gösterdikleri tepkiydi. 90+6'da Emre Akbaba'nın attığı gol, Galatasaray'a sadece bir puan getirmedi, Trabzon ile de arasında olan puan farkının kapanmasını engelledi.