Abdullah Avcı dağınık, uyumsuz, keyifsiz ve akordu bozuk Trabzonspor'u yeniden yarattı. Abdullah hoca önce kadro istikrarını kurdu ve sistemine uymayan oyuncuları dışarıda bıraktı. Ardından Trabzonlu oyuncuların pozisyon bilgisini geliştirdi. Uğurcan, Hugo, Edgar Ie, Abdulkadir Parmak, Nwakaeme, Ekuban, Djaniny'den oluşturduğu omurganın üzerine inşa ettiği Trabzonspor disiplini ve yardımlaşmayı ön plana çıkaran bir takım oldu. Kadro istikrarı Trabzonspor'a oynama alışkanlığı getirdiği gibi keyif veren bir oyun oynamasını sağladı.
Gençlerbirliği'nin penaltıdan attığı gole kadar oyuna hakim olan, ayağa isabetli paslar yapan ve kazanma duygusunu öne çıkaran bir Trabzon takımı izledik. Futbolda son yıllarda, "Kapalı savunma yap. Kontrayı kovala. Golü bul ve üstüne yat" anlayışı hakim olmaya başladı. Bir ara topla oynamada rakamlar şöyleydi: Trabzonspor yüzde 76, Gençlerbirliği yüzde 24.
Djaniny'nin mükemmel golüne kadar Trabzonspor sürekli Gençlerbirliği duvarını kırmaya çalıştı. Hücumu kanatlara taşıyan, ortalarla golü arayan, göbekten ataklarla pozisyon kovalayan Trabzonspor, Ekuban-Djaniny'nin ortak işbirliğiyle golü buldu. Djaniny'nin gol öncesi sakin kalıp kaleci Übeyd'e attığı çalım ve sonra yaptığı vuruş çok kaliteliydi.
Nwakaeme, Ekuban, Djaniny üçlüsünün hücumdaki uyumu çok iyiydi. Özellikle Nwakaeme top tutuşu, topu saklaması, oyunun yönünü değiştiriş şekliyle Trabzonspor'u maestro gibi yönetti. Ekuban'ın attığı gol öncesi verdiği pas şiddeti ustalık becerisiydi.
Gençlerbirliği bu kadrosuyla ligde çok zorlanır. Trabzonspor'da Berat'ı çok beğendim. Zeki, çabuk ve tekniği yüksek olan Berat orta alana güç ve enerji sağlayacaktır.