Türk Telekom'da Lokomotiv'e 3 gol atarken yaratıcı kimliği güçlü olan Emre Akbaba'nın katkısı çok fazlaydı. Emre sadece oynayan değil, oynatan, pozisyon üreten, atan ve attıran bir oyuncu. Emre'nin yokluğunu Galatasaray, Belhanda-Feghouli ikilisiyle maalesef dolduramadı. Oyunun ilk yarısında savunma güvenliğini mükemmel uygulayan Galatasaraylı oyuncular, Onyekuru- Linnes-Rodrigues-Nagatomo dörtlüsüyle Lokomotiv Moskova kalesine etkili ataklar yaptı. Ancak final paslarında nokta tercihler olmayınca gol gelmedi.
Galatasaray, eğer golü yemeseydi riski alacak takım Lokomotiv olacaktı. Donk'a çarpıp gol olan top sonrası Galatasaraylı oyuncular ciddi bir öz güven kaybı yaşadı ve ilk toplara yaptıkları baskı refleksini kaybetti. Moskova'da Galatasaray iyi bir golcüye sahip olmamanın eksikliğini fazlasıyla yaşadı. Rodrigues-Gomis ikilisi hücumda birbirlerini tamamlıyordu. Özellikle Gomis, pas istasyonu olup Rodrigues'in rakibi şaşırtan çalımlar ile şut atmasını sağlıyordu. Eren bu işi yapamadığı için Onyekuru-Rodrigues ikilisi, bireysel olarak hareket etmeye çalıştı. Ayrıca duran topları Rodrigues'in kullanması hataydı.
Şu gerçek; Galatasaray kadrosunun Devler Ligi kalitesinde olmadığı Moskova'da belgelendi. Çünkü çoğu oyuncu Şampiyonlar Ligi tecrübesine sahip değil. Bu zafiyet Galatasaraylı oyuncularda kırılgan bir yapı oluşturduğu gibi zihinsel çözülme yaratıyor. Galatasaray; Drogba ve Sneijder ile Devler Ligi'nde çeyrek finale çıkarken hem gruptaki rakipleri güçlüydü. Eledikleri Schalke çok kaliteliydi. Ama Galatasaray takımındaki çok oyuncunun Devler Ligi tecrübesi vardı ve nasıl oynanması gerektiğini biliyorlardı.
Galatasaray, Avrupa Ligi'ne katılmak istiyorsa kendi göbeğini kendi kesmek zorunda. Porto'yu yenmek için Porto'daki gibi oynamak gerekiyor.