Dakika 79… SABAH gazetesinden maçın yazısını alacak arkadaş beni aradı. "Hocam artık yazıyı yazalım maç 4-0" dedi. Ben de kendisine dedim ki "Biraz bekleyelim, bu maçı 5-4 Trabzon kazanır!" Yazıya başladığımızda Alanya hücuma kalkmıştı, topu sol tarafa açtılar, oradan gelen Alanyalı oyuncu beş yaptı. Size bir şey söyleyeyim mi; maç 1-0 ve dakika 79 olsaydı yine de Trabzonspor'un bu karşılaşmayı çevirme şansı yoktu. Neden?.. Çünkü Trabzonspor'un dün akşamki takımı ölmüş, ağlayanı yoktu. Yani bir takım düşünün, üzerine ölü toprağı atılmış, hiçbir şekilde maçta kavga etmiyor, mücadele etmiyor, yalandan top çeviriyor. Beş metre ileri gidiyorlar, 15 metre geri gidiyorlar. Bir laf vardır, müsabakadan sonra konuşan futbolcular, 'Bu maç bitti, önümüzdeki maça bakalım' derler. Bence bordo-mavililer önümüzdeki maça değil önümüzdeki seneye baksınlar. Bir yerde hata var ya da bir şeyler yanlış gidiyor. Peki neden? Bunun iki sebebi olabilir… Önce Abdullah Avcı, sonra Trabzonspor Başkanı… Trabzon'un ruhunda böyle futbol oynama hakkı yok. İnanın Trabzon'un amatör kümesinden bir karma çıkarın dünkü takımdan daha iyi mücadele ederdi. Bunun da mutlaka bir sebebi var. Alanyaspor fazla bir iş yapmadı, futbolun gereğini uyguladılar. Yani bu hezimeti ne zemine ne de hakeme bağlama şansın yok. Trabzonsporlular aynaya bakacaklar, hata nerede bulacaklar. Adana il sınırı diye bir kebapçı vardır. Güzel kebap yaparlar… Trabzonspor, önce Antalya'dan 5 yedi, sonra Alanya'dan… Burada da Trabzonspor için Antalya il sınırı oldu. Yani Antalya il sınırında Trabzonspor'u kebap yaptılar.