İlk 45 dakikada sahada Galatasaray diye bir takım yok. Her şeyiyle Kayserispor var ve skor 2-0. Daha da farklı olabilir...
İkinci yarı Galatasaray'da değişiklik var ama oyunda bir şey yok. Kayserispor ise psikolojik olarak daha geriye çekildi. Ama 3-4 kontraları var ki gerçekten müthiş. İki pozisyonları da var, mükemmel. 3-0 olsa rahatlayacaklar.
Galatasaray oyuncu değiştiriyor, 'Sonuna kadar götüreceğim' diyor, baskı kuruyor ama organize bir atakları yok. Birkaç sefer çizgiye indiler ama orada da pozisyon yok. Buldukları gol de böyle ama adeta karambol golü gibi. 60-70 dakika Kayserispor iyi mücadele ediyor ama fizik olarak sonra haliyle yavaşlıyor.
Büyük takımla oynuyorsan maçı fazla kendi sahanda tutmayacaksın. Mümkün olduğu kadar kalenden uzak tutup pas yapacaksın ki rakip takım psikolojik olarak çöksün. Kayserispor son 20 dakika bunu yapamadı.
Galatasaray bir hafta bay geçti ve Okan Buruk futbolculara izin verdi. Senin takımın bu sene birbirini yeni tanıyor. Fizik olarak da hazır değil, bu izni anlamak mümkün değil. Bu arada Galatasaray'ın mümkün olduğu kadar maç yapması lazım ki birbirini tanısınlar. Nitekim sıkıntısını Kayserispor'a karşı da gösterdiler.
Oyun kurallarını değiştiriyorlar ama yorum olarak anlamak mümkün değil. Bir defansın kolu kapalıysa penaltı vermiyorsun doğru, neden vücuda yapışık. Hücumcunun koluna çarparsa kolu yapışık da olsa iptal ediyorsun. Mantık olarak anlamak mümkün değil. 'Bir deli bir kuyuya taş atar, kırk akıllı çıkaramaz' ya onun gibi bir şey.