Dün akşam gerçekten temposuyla, gol pozisyonlarıyla seyri son derece zevkli bir maç izledik. İnönü'de savunmacıların değil, hücum oyuncularının istediği bir maç oldu. Öncelikle ilk devreyi değerlendirdiğimizde oyunu ele alan, pozisyonları üreten, golü bulan ve ardından 3-4 tane de net pozisyon üreten bir Bursaspor vardı. Maçı koparabileceği bir ilk yarı oynadı Bursaspor. Fakat ikinci yarının başlangıcıyla işler değişmişti. Bu sefer tempo yapan, ataklar üreten ve golleri bulan bir Beşiktaş ortaya çıktı. Hemen ilk 10 dakikalık bölümde oyunu 2-1'e getirdiler. Bu bölümden sonra gelgitlerle dolu bir 35 dakika yaşandı. Dediğim gibi savunma oyuncularının değil forvetlerin istediği oluyordu maçta. O yüzden de skor 3-3'e geldi.

En zevkli 90 dakika
Bu tempolu ve keyifli oyuna iki takımın da her oyuncusu katkıda bulundu ama Beşiktaş'ta Fernandes, Olcay ve Almeida başrolü alıyor; Bursa'da ise Batalla, çıkana kadar Tuncay, Ferhat Kiraz ve Sestak oyunun belirleyicisi oluyorlardı. Tamam seyir keyfi üst düzeydeydi ama başka bir pencereden baktığımızda her iki takım için de bu kadar kolay geçilen orta sahalar ve 90 dakikanın bu kadar geniş alanda oynanması futbolun doğrularıyla bağdaşmıyordu. Böylesine keyifli bir maçta atılan gollerin yanında çok fazla kaçan pozisyon da vardı. Beşiktaş orta sahasındaki Veli ve Necip'in dinamizmi ile Bursa'da Batalla ve Belluschi'nin pas organizasyonları çekişiyordu. Bu organizasyonlarda zaman zaman siyah-beyazlılar, zaman zaman da yeşil beyazlılar başarılı oldu. Ligde şu ana kadar izlediğim en güzel 90 dakikaydı. O yüzden her iki takımı da kutlamak ve teşekkür etmek gerek. Maçın sonunda da seyircilerin verdiği tepki kendi takımlarına değil iki takımın da oynadığı futbolaydı bence. Böylesi oyunlar hep beklediğimiz, aradığımız ve istediğimiz oyunlar. Umarım ligin ilerleyen periyotlarında böyle maçlarla daha sık karşılaşırız.