Şampiyonlar Ligi her zaman söylediğim gibi farklı bir kulvar. Bu yüzden mutlak mücadele gücünüzü ve konsantrasyonunuzu maçın sonuna kadar yüksek tutmak zorundasınız. Kopenhag maçında ilk maçta alınan 2-1'lik sonuç ve kendi sahanızdaki coşkulu taraftarınız önünde sonucu lehine çevirebilme fırsatı vardı. Trabzonspor maça coşkulu, arzulu ve rakibi baskı altında tutarak başladı. 5. dakikada Djaniny çok rahat pozisyonda golü atsa maçın seyri çok daha farklı olacaktı. Abdullah Avcı orta alanda Siopis ve yeni transfer Bardhi ile Dorukhan'a görev verdi. Ama bir başka gerçek var ki orta alanda Hamsik'in olmayışı ne yazık ki sorun olmaya devam ediyor. Kopenhag, ilk maçta da söylediğim gibi yabana atılacak bir takım değil. Özellikle Djaniny ve Abdülkadir Ömür'ün top rakipteyken orta alana gelip yardımcı olmadıkları zamanlarda Trabzonspor'un sol kenarından geliştirdikleri atak girişimlerinde gole yaklaştılar. Kopenhag gibi merkezi kapatan takımlara karşı topun hızı ve uzaktan atılan şutlar büyük önem taşıyor. İkinci yarı yapılan oyuncu değişikliklerinden sonra bir 30 dakikalık bölüm var ki rakibi baskı altında tuttular fakat hep merkezden zorladıkları için pozisyon üretmede yetersiz kaldılar. Cornelius'un girdiği gol pozisyonundan başka atak girişimlerinin tamamı etkisiz kaldı. Bu maçta Bakasetas gibi uzaktan şut atabilen oyuncunun son 15 dakikada görev alması da Trabzonspor adına şanssızlıktı. Herkesin Şampiyonlar Ligi'nin hayallerini kurduğu bir maçta büyük bir hayal kırıklığı yaşandığı düşüncesindeyim.