Bir gerçeği kabul etmek gerek. Medipol Başakşehir gerek oyuncu kalitesi gerekse oyun anlayışı olarak Trabzonspor'dan daha önde olan taraf. Bu da maçın geneline baktığımızda somut olarak gözlendi. Bu sezon Trabzonspor kendi sahasındaki hiçbir maçta rakibi karşısında dünkü gibi çaresiz bir durumda olmadı. Fakat buna rağmen Burak'la girilen üç net gol pozisyonundan da yararlanılamadı. Konyaspor ve Fenerbahçe maçlarında Başakşehir'in zaafları ortaya çıktı. Başakşehir savunmadan oyuna pasla çıkmayı düşünen bir takım. Bunun için rakip alanda yapılacak baskı ile Başakşehir'i pasla çıkartmayarak uzun top kullanmaya zorlamak gerekiyordu. Ama Trabzonspor'da böylesi bir düşüncenin oluştuğunu ne yazık ki sahada göremedik.
Epureanu ve Attamah çok rahat üzerlerinde hiçbir baskı olmadığı için (ilk baskıyı yapması gereken Burak) rahatlıkla top kullanarak orta sahadaki arkadaşlarını topla buluşturdu. Özellikle Trabzonspor'un sol kenarından Caiçara-Visca birlikteliğiyle ve bunlara zaman zaman yaklaşan Mossoro ile geliştirilen ataklardan birinde Adebayor'la öne geçen taraf Başakşehir oldu. Yalnız Adebayor'un attığı golde, Trabzonspor savunma oyuncularının adam paylaşımı ve yerleşme hataları vardı.
Trabzonspor adına gerçekten kopuk kopuk bir oyun vardı ortada. Orta sahada bir türlü organize olamadılar. Onazi, maçın ikinci yarısında inanılmaz pas hataları yaptı. Transfer yanlışı yüzünden Kamil Ahmet'e kendisinin alışık olmadığı sol kenarda görev verildi. İkinci yarı yapılan oyuncu değişikliklerinden sonra ise sadece bireysel becerilere bağlı kalındı, hücumda organizasyonsuzluk öne çıktı. 5 haftalık beraberlikten sonra Başakşehir karşısında gelen yenilgi, bundan sonraki haftalarda Trabzonspor adına sorunları da beraberinde getirecektir.