Beşiktaş geçen yıllardan kalma bir alışkanlığını hatırladı. Taraftarına endişeden nefesini kesmeyi, kalp krizi geçirtmeyi yine başardı!
Gün boyu ve maç sırasında yağan yağmur zemini de oyunu da bozmuş. Şartlar ağırlaşmış. Buna rağmen Gökhan'ın asisti Demba Ba'nın golüyle önce 1-0'ı bulmuşsun, Olcay'ın kazandırdığı penaltıyla Gökhan'ın 2-0'a getiren golüyle de adeta turnayı gözünden vurmuşsun! Niye bir sürü gariplikler içine girersin.
Topu çevirmek, oyunu soğutmak varken, top kayıplarını, kademe ve pozisyon hatalarını anlamak mümkün değil. Necip varken Olcay- Kerim değişikliği ezberde kaldı. Bu zeminde bu işin hakkı Necip'in alınmasıydı. O girse hırpalanmış Atiba ve Veli ikilisinin yükü hafiflerdi. Normal sahada ayakta kalmakta zorlanan Kerim bu patlak zeminin oyuncusu değildi. Bilic hata yaptı.
Diyelim ki; ortam ıslak, takım kısa devre yaptı ve Baralles 72'de 2-1 yaptı. Atiba'ya ne demeli? Sarı kartın varken hakeme gitmenin ve kırmızıya davetiye çıkarmanın mantığı ne? Son 20 dakikada yenilen 2. gol Beşiktaş'ı ağır bir gerilimin içine soktu. Ancak 1 puanı alarak büyük bir acının kıyısından dönüp ve gruptan çıktılar. Alkışı haketti. Avrupalı olduğunu gösterdi.

FOTOĞRAFIN DİLİ
Demba Ba ile Gökhan Töre'nin bir enstantanesi var. İlk yarı bitmiş, oyuncular soyunma odasına yönelmiş. Ba'nın eli Gökhan'ın omuzunda, Gökhan'ın eli arkadaşının belinde, keyifli keyifli yürüyorlar. Ne konuştuklarını tahmin etmek zor değil! Töre "Nasıl adrese teslim orta-asist yaptım" diyor. Senegalli yukarıdan aşağı mütevazı bir tavırla teşekkür ediyor.
Bu olayı niçin anlattım. Beşiktaş'ın başarısı bu fotoğrafta... Paylaşma, arkadaşlık, dostluk ve daha önemlisi mütevazılık.