Bir mucizenin peşine düştü Fenerbahçe ama bunun için "hatasız" oynaması gereken bir maç lazımdı. Kadrodaki isimlere ve "sarsaklık" ihtimallerine baktığımızda, gerçekten de "mucize" olması gerekiyordu.
Ne kadar antrenman yapsan, rakibi iyi analiz etsen, doğru taktikler de versen, futbolcunun yeteneği kadar ileri gidebiliyorsun. Slavia takımı müthiş oyunculardan oluşmuyor ama birlikte o kadar iyiler ki top hangi bölgede veya hangi oyuncu da olursa olsun, pas noktası takımın ezberinde var. İstemekle, yapmak arasındaki ince çizgi de burada ortaya çıkıyor. Rakip ceza alanında kaybettiği topla iki gol yedi Fenerbahçe... Slavia takımının kaleye gelmesi için üç pas yetti. Onlar doğru yerlerde ve ezberlerde, Fenerbahçe ise yanlışların arasındaydı. Zaten sıkıntılı bir kadro ile maça çıktılar, bir de Ferdi'nin sakatlığı eklendi üstüne. Kendi arkadaşına pas atamamakta ısrar eden kalitesizliği bir kenara bırakalım, baskıdan top çıkaramadılar. Sosa artık takımın parçası değil. Dün ona en çok ihtiyaç duyulan maçtı. 16 yaşındaki Arda yerine oyuna girerken "niye?" diye sormadıysa kimse, evini de toplamaya başlamalı. Rakip şut çekerken arkasını dönen iki stoper ile de yola devam edemezsiniz. Toptan korkan adamın o bölgede ne işi var? Mert Hakan'ı bir kenara alalım. Her şeyini ortaya koydu. Ama çevresinde kararlı arkadaşları da yoktu. Erken gelen iki gol ile birlikte tüm takım "fatura bana çıkmasın" telaşında saklambaç oynamaya başladı. Kötü gecenin tek iyi tarafı İsmail Kartal'ın artık kapris çekmek zorunda kalmaması. Tek hedefi kaldı; ligde daha üstlere çıkmak. Çıkmasa da ona "neden olmadı?" diyecek birileri yok. Bundan sonra inandığı, önümüzdeki sezon devam edebileceği isimlerde ısrar etmeli.