Devre bittiğinde sadece yenilen golün şoku yoktu Fenerbahçe adına... Tüm sahaya kilitler asan bir rakip karşısında "çaresizlik" ile hiçbir şey yapamayanları izliyorduk. Fenerbahçe'nin beklerinin başına bile nöbetçi diken Çek hoca, pozisyon bulmak adına sadece hataların yapılmasını bekledi. Kaptırılan toplar, isabetsiz paslar derken, kendi stoperinin (Kim Min Jae) yaptığı asist ile buhrana girdiler. Kötü gideni düzeltmek adına yedek kulübesine baktığınızda "Bir şey yapar" dediğiniz oyuncu da yok. Sakatlıktan çıkan Ozan Tufan ile birlikte Berisha ve elmacık kemiği kırık Serdar Dursun.
Sen oyun kuramıyorsun, topu rakip kaleye "bilerek" taşıyamıyorsun. Bu arada yardımlaşma da yok. Karşılığında ise klasik Fenerbahçe hastalığında, detayları doğru keşfetmiş bir Slavia pususu var. İkinci yarının kendi coşkusunda direkten dönen top, Pelkas'ın beraberlik sayısı ile birlikte birden bire Kadıköy eski havasını buldu. Seyirci maça döndü ama hatalar maçı terk etmedi. Üst üste gelen iki Slavia golünde de ataklar Fenerbahçeli oyuncuların pasları ile başladı. Yanındaki oyuncuya topu aktaramayan oyuncular var sahada. İsmail Kartal bir gün önce çok iyi hazırlandıkları söyledi. Bu baskıyı hesap etmemeleri mümkün değil. Bu kalite sınavından takımca kaldılar. Bir bakış açısında önemli oyuncuların yokluğu mazerettir. Bir başkasında dört yıldır beraber oynayıp, böylesine tam saha baskıyı sıkıntısız yapan rakibin hakkını da verebilirsiniz. Ancak 10 gün önce üç hedef vardı. Şimdi ise her Kadıköy'de sahaya çıktığında taraftarın öfkesinden korkarak sahaya çıkacak bir takım oluştu.
Başkan Ali Koç, sahadaki bu yetersizliğin sahibi ve sorumlusu. Tribünlerin "istifa" isyanı da sahadaki görüntüyü takımlarına yakıştıramayanların kendini ifade etme biçimi. Camiasını rahatlatacak bir haber veya açıklama yapmazsa, kalan günler daha farklı olmaz.