Ligin dibindeki seyir hali ile kupa hedefinin artık sıcak hale geldiğini Ersun Yanal, rövanş on biri ile gösterdi. Öyle genç takım veya "yedeklere şans" gibi olağan seçimlerden vazgeçip, sahaya bir "karar" takımı sürdü. Bu yolu en gerçekçi seçenek olarak koydu önüne.
Üçlü defans ile başlayıp, orta sahayı sınır çizerek de takım boyunu 30 metrelere indirmenin peşindeydi. Ancak rakipten iki fazla oynamasına rağmen Fenerbahçe orta sahası bir türlü hücumu doğru organize edecek pasları veya baskıyı üretemedi. Yapmak istediklerini ancak başarılı olamadıklarını söylemeliyiz aslında. Benzia, Ekici veya Barış Alıcı'nın rakip kovalamayı bırakın, pozisyon almak ile ilgili ciddi eksikleri vardı. Köybaşı ise rakibin kontrolünden çıkamadı. Sistemin gereği olan kanat akınlarında faydalı olamadılar.
Yanal ikinci yarıda hem dizilişi değiştirdi, hem de Valbuena ile hamle yaptı. Fenerbahçe sezonun en çok topla oynadığı, rakibi ise ceza alanından uzak tuttuğu maçı oynadı. Giresunspor'u sakın küçümsemeyin, daha iki hafta önce Kadıköy'de bu kadroyu perişan etmişlerdi. Maçın içinde görevlendirme detayları, beklerin oyuna sokmak için, Valbuena ve Ayew'in bek pozisyonunda top istemeleri gibi farklı görevlendirmeler de vardı. Ama 90 dakikanın en göze batan ismi Saldado oldu. İspanyol oyuncuyu 1,5 aylık ayrılığında sanki "yeniden yapmışlar"… Ağır sahaya rağmen fizik olarak da ayakta kaldı, performans açısından da müthişti.