Fenerbahç e ligin en yaşlı takımı. On bir olarak sahaya çıktıklarında, ustalardan oluşan bir birlik yaratıyorlar. Amerikan filmlerindeki özel timler gibiler. Ne yapacaklarını, ne zaman yapacaklarını çok iyi biliyorlar. Ve İsmail Kartal ile olan süreçte ne kadar tecrübeli de olsalar, kaslar emirleri yerine getirmediğinden "sıradan" olduklarını da fark ettiler. Böylece; geri döndüler. Antalya bu yüzden yaradı onlara.
Ustaların gövde gösterisi yaptığı altı maç var. İkisi derbiydi. Zaten konsantre olacaklardı. Ama diğer dördünde, tüm rakipleri için ortak yorumlar yarattılar; "Böyle kötü oynanır mı" dediler. Rize'ye, Mersin'e, Başakşehir'e ve son olarak Kasımpaşa'ya...Hem sahada, hem de istatistiklerdeki ezici üstünlüğü rakiplerin kötülüğüne bağlamak hatası, Fenerbahçe'nin takım olarak ürettiği performansa hakaret ilk olarak. Bu ekip, istediğinde rakibi kalesine getirmeyeceğini gösterdi. Birincisinde rakip kötü, ikincisi tesadüf. Üçüncü ve dördüncü de de aynı şeyler söyleniyorsa, burada hem İsmail Kartal'ın, hem de sahada akıl koyup, ter dökenlerin hakkı yeniyor demektir.

USTALAR VE AKIL OYUNLARI
Ustaların maharetleri sadece maçı domine etmekle sınırlı değil. Kupa maçlarında kulübeden gelenler tel-tel dökülürken, eksiklerin yerine formayı alanlar, gidenleri aratmıyor. Yani; bu kadro aralarına aldıkları arkadaşlarının eksiklerini giderdiği gibi, onların performanslarını da büyütüyor. Bu noktada İsmail Kartal'ın da üstünden yük aldıklarını söylememiz yanlış olmaz.
Ustalarla, akıl oyunları devam ediyor.