Futboldaki her sistem önce kafada sonra da sahada planlanır. Kafada planlananın elindeki oyuncu yapısına uyması bu işin uygulanması için olmazsa olmazdır. Yani Valerien İsmael gönlünden geçeni yapmaya çalışırken eldeki mevcut bu düşünceye uymadı. Her sistemin uygulamasının belli mecburiyetleri var. Yani üçlü savunma ile oynayacağım diyorsan arkadaki oyuncularının hem bire bir savunmayı çok iyi yapması hem de çabuk olmaları lazım. Beşiktaş'ta ise Vida, Welinton ve Montero bu vasıfların ancak yarısını karşılıyor. Dün akşamki gibi iş bire bire döndüğünde karşılarındaki etkili oyuncular fark yaratıyorlar. Muleka bu oyuncuların kişisel eksiklerini iyi kullandı.
Elbette iş yalnız savunma ile alakalı değil. Bir sistemi uygularken orta alan ve hücum bütünlüğünün de beraberinde gelmesi gerekir. Yani orta alanda Josef ile beraber oynayan Pjanic bütün sezon olduğu gibi yine etkisiz eleman olarak sahadaki sürecini tamamladı. Beşiktaş'ta şu anda içinde bulunulan hedefsizlik süreci de takımı ciddi derecede etkilemiş görünüyor. Yani topa sahip olma düşüncesi var ama oyunda etkinlik yok. Daha doğrusu takımdan beklenen iştahla oynama görüntüsü yok.
Yani bu süreç hem oyuncular açısından hem kulüp açısından zor görünüyor. Kasımpaşa ikinci yarının en başarılı iki takımından bir tanesi olmasının tesadüf olmadığını da Beşiktaş karşısında gösterdi. Özellikle Muleka önemli bir fark yaratıyor. Keza oyunun diğer bölümlerinde çabuk çıkışlarda kendi oyun planını iyi uygulayan Kasımpaşa, Beşiktaş'ın bunu bozma isteksizliğini de arkasına aldığında dün akşamki skorun ortaya çıkması da tesadüf olmadı. Valerien İsmael'in bu skordan alması gereken dersler var. Kafasındaki oyun düşüncesi ile Beşiktaş'ın gerçeklerini bir araya getirmek onun görevi....