Gassal yani ölü yıkayıcısı Baki (daha adından başlıyor ironi) mezarlıkta gördüğü bir hayalin akabinde "Teneşirde ben herkesi yıkıyorum, peki öldüğümde beni kim yıkayacak?" düşüncesine kapılır ve kendini yıkayacak birini aramaya koyulur.
TRT'nin "Tabii" adlı dijital kanalı da Ahmet Kural'ın canlandırdığı Gassal Baki'nin peşine düştüğü soruyu, "Ölünce Seni Kim Yıkayacak?" sloganıyla herkese teşmil ederek çok etkili bir PR çalışması yaptı.
Kıyametler de buradan koptu zaten!..
O kadar ki "Gassal" dizisi henüz yayına başlamadan, "Akepe milleti öldürdü şimdi de işi yıkamaya getirdi..." diyenden tutun da "Akepe ölüm korkusuyla milleti susturmak istiyor!.." diyene kadar gırla gitti.
Halbuki...
Gassal dizisi hayat ve ölüm üzerinden "bakış açısını değiştirmeyi" imleyen son derece sıkı bir iş.
Tıpkı, "Hasta olan sizin düşünceleriniz. Bakış açınızı değiştirin. Bakış açınızı değiştirin ki, dünya değişsin..." diyen İranlı ünlü yönetmen Abbas Kiyarüstemi'nin "Kirazın Tadı" (1997) filmi gibi. Söz konusu filmin kahramanı Bedii intihar etmeyi kafasına koyarak kendi mezarını kazar. Bir kutu hap içecek ve mezarına uzanıp ölmeyi bekleyecektir. Fakat bir sorun vardır: Öldüğünde mezarını kim örtecek, yani üzerine kim toprak atacak? Hümayun İrşadi'nin canlandırdığı Bedii mezkûr sorununu çözmek için yola koyulur.
Gelgelelim, filmi tüm dünyada izleyen modern, çağdaş, sekülerin içinde bir Allah kulu çıkıp da "Mollalar İran halkını intihar edecek kadar canından bezdirdi, şimdi de sırayı halkın üzerine toprak atmaya getirdi..." falan demedi. Tam aksine, mezkûr filme Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye Ödülü verildi.

***

Gassal dizisinin sloganına çemkirmelerin arasında, "Ölünce beni yaksınlar" diyen mebzul sayıda ateist de var. Bunların peşine düşecekleri soru olsa olsa "Ölünce beni kim yakacak?" olmalı değil mi, ne diye "yıkama" derdine düşmüşler ki.
Yaygara yapanların dertleri Gassal da değil.
Necip Fazıl'ın "Tabutumun tahtası bilsem hangi ağaçta?" şiirinden mülhem "Tabutçu" adlı dizi yapılsaydı da "Akepe tüm ağaçları kesecek de kamuoyunu hazırlıyor!" yollu aynı şamatayı yaparlardı.
Dertleri mi? Ölüm düşüncesi aslında.
"Ölüm kaçakları" bunlar; hayatları, hayat telakkileri ölümden kaçışın eseri.
Bakmayın siz "Akepe" vs. lakırdılarına, "ölüm düşüncesinden" kaçmak için tüm şamataları.
Oysa "bakış açılarını değiştirseler" bu denli kaçak bir hayatı yaşamaya mahkûm olmayacaklar.

***

Kimi gassallar "Dizide kendimizi gördük..." demişler. Ne güzel; lakin esas mesele, ölmeden önce o teneşirde kendini görebilmekte.
"Gassal"ın başarılı yönetmeni Selçuk Aydemir'i özellikle bölümlerin epik finalleri için tebrik ederim.
Dizinin senaristi Sümeyye Karaarslan'ı ne kadar övsek azdır. Yıllar geçse de unutulmayacak, şimdiden TRT drama tarihine geçen müthiş bir iş çıkardı.
Sümeyye'yi ATV Drama Proje Yönetmeni olduğu yıllardan beri tanırım. Eğitimi ve bilgi birikimiyle daha nice başarılara imza atacağına inanıyorum.
Yolun açık olsun kardeşim.

Bu köşe yazısını aşağıdaki linke tıklayarak sesli bir şekilde dinleyebilirsiniz

Salih Tuna | Ölünce seni kim yakacak?