Siyasi siyonist İsrail rejiminin Gazze'deki katliamlarına tepki gösteren Yahudilere tanık olunca mutlu oluyorum.
"Mutlu" dediğim lafın gelişi, çocukların paramparça edildiği bir dünyada nasıl mutlu olunabilir ki.
Gazze'deki soykırıma ellerindeki Filistin bayraklarıyla karşı çıkan (örneğin) ABD'deki Yahudilere muttali olunca içimden "Keşke Yahudiler hep böyle olsa!" diye geçirdim.
Bu vicdanlı insanlardan (Ortodoks Yahudi tesmiye ediliyorlar) az sayıda da olsa İsrail'de de var. Gazze'deki soykırımı protesto ettikleri için İsrail rejiminin polisleri tarafından geçenlerde darp edilmişlerdi hani.
Bir de ailesi Naziler tarafından katledilen Yael Kahn gibi son derece vicdanlı Yahudiler var. "Doğduğum yer İsrail, suç ortağı olmanızı istiyor..." diye haykırarak Gazze'deki soykırıma herkesi tepki göstermeye çağıran bu kahraman kadın yazık ki Londra'da tutuklandı.
Peki bizim ülkemizde bu Yahudilerden neden yok? Var da sesleri mi duyulmuyor yoksa?
Ama tee İngiltere'dekini duyduk, ülkemizdekileri neden duymayalım ki?
Üstelik, öyle tutuklanma riskleri de yoktu Türkiye'de, tam aksine alkışlanırlardı. Kaldı ki Yael Kahn gibi haykırmak en çok Türkiye'de yaşayan Yahudilere yakışmaz mıydı?
Zira Osmanlı'dan Cumhuriyet dönemine kadar her daim onlara kucak açan bir ülkede yaşıyorlardı.
Sahi neden sesleri çıkmıyor? Hepsi İsrail'e göç etti de benim mi haberim yok?
Tamam, İsrail işgal ettiği Filistin topraklarında 1948'de kurulmadan evvel Türkiye'de 70 bin Yahudi vardı. Gidenler gitti fakat kalan 16-17 bin Yahudi vatandaşımız var.
Neden Gazze'deki çocukların paramparça edilmesine ses çıkarmıyorlar?
Çok şey mi bekliyorum?
Trump'ın bile itiraf ettiği üzre CIA taşeronu olan DEAŞ'tan (sırf kullandığı sosyolojik malzeme nedeniyle) bir Müslüman olarak ben nasıl utanç duyuyorsam, ülkemizdeki Yahudilerin de İsrail'in Gazze'deki katliamlarından utanç duymasını beklemek neden çok şey beklemek olsun ki?
Gazze'ye atom bombası atılmasını gündeme getiren o İsrailli bakandan veya Gazze'deki hastanelerin bombalanması için imza veren sayıları bini bulan İsrailli doktorlardan utanç duymayacak olmalarını düşünmek, bir yanıyla "antisemitizm" değil midir?
Ki, antisemitizm iğrenç bir suçtur, haramdır. "İsrail'in faşist politikaları yüzünden, Martin Buber'in ifadesiyle 'İnanç toplumunun üyeleri' Yahudilere maksadını aşan söylemlerle saygısızlık yapmak haddi aşmaktır. Kuran'ın, Allah'ın isminin bolca zikredildiği yerlerden olan havraların güvenliği için de Müslümanları mücadeleye çağırdığı unutulmasın..." diye yazmıştım, 2006'da.
O vakit de sormuştum, tekrar tekrar sorayım: Irkçı siyonist İsrail rejimi yaptığı korkunç katliamlarla Yahudilere utançtan başka neyi sunuyor?
Bilmiyorum, Yahudi vatandaşlarımız belki de bizim sanatçılarımızın tepkisinden çekindikleri için Gazze'deki soykırıma sessiz kalıyorlar!
İroni bir yana da, anlı şanlı sanatçılarımız "sükût suikastına" devam ediyorlar hâlâ.
Şahan Gökbakar bile Gazze'deki hastane katliamı üzerine "Lanet olsun" derken Cem Yılmaz'ımız kulağının üstüne yatmayı sürdürüyor... Ulan insan hiç değilse İspanya'da 200'den fazla sanatçının "İsrail'in Gazze'deki soykırımını" protesto eden manifestosundan utanır!
Bu vesileyle, Gazze'deki soykırıma sessiz kalmayan Tuluyhan Uğurlu, Murat Kekilli, Haluk Levent, Kenan İmirzalıoğlu gibi sanatçılarımıza selam olsun.
Vaktiyle "Yeter artık Deniz Uğur" (2007) başlıklı bir yazıyla eleştirdiğim Deniz Uğur'a da İsrail vahşeti üzerine yaptığı İngilizce konuşmaları nedeniyle aşk olsun, helal olsun.