NATO neye yarar?
Sorulur mu! Batı'nın silahlı örgütü. Onun uygarlığını koruyor.
Niçin korunması gerek o uygarlığın?
İçerdiği değerlerin savunulması için.
Nedir o değerler?
Başta, insan hakları.
Akdeniz'de aç ve susuz kalan bir tekne dolusu insanı görmezden gelip ölüme terk etti NATO. Onların hakları yok muydu?
Yetkililer "Haberimiz olmadı" diyorlar.
Teknedekiler durumu cep telefonuyla İtalyan sahil güvenlik güçlerine bildiriyorlar. Bir ara bir askerî helikopter azıcık su ve bisküvi getiriyor, "Bekleyin" diye seslenip gidiyor. Ama imdat gelmiyor. Ne haber verilen Maltalı yetkililer oralı oluyor, ne bakıp geçen Fransız savaş gemisi.
Herhalde yanlış anlamalar ve iletişim aksaklıkları yaşanmış.
NATO o kadar şapşalsa savunma görevini nasıl yapacak? Daha akla yakını: Bütün yetkililer "Şimdi bir sürü kadınlı, erkekli, çocuklu, bebekli zenciyle uğraşmayalım" diye sorunu başkalarının başına sarmak istemişler. Asıl sorulması gereken ise şu:
Gerçekte Batı ne kadar uygar?

***
Kolay değildir neyin sorulması gerektiğini kestirmek. Şu Amerika'nın "zafer" kutlarken düştüğü duruma bakın. Hani üç aylık yolculuk dönüşünde iki aylık hamile bulduğu karısının sadakatsiz olup olmadığını düşünen kocalar vardır. Süper güç de şimdi yüksek sesle sorup durmakta:
"Pakistan benim sadık müttefikim mi, değil mi?"
Çünkü can düşmanı Usame beş yıldır o ülkedeki kale gibi bir evde yaşamaktaymış. Pakistan gizli istihbarat merkezinin o evin yanı başında bulunmasına rağmen...
Böyle bir acayipliğin nasıl olabileceğine akıl erdirmek için CIA kurmayları güya günlerdir enselerini kaşıyarak kafa patlatmaktalar. Oysa gerçek on yaşında bir çocuğun hemen görebileceği kadar açık:
Söz konusu ev yanı başında istihbarat merkezi bulunmasına "rağmen" değil, bulunduğu "için" orada. Besbelli ki ülke yönetiminin üst kademesinde birileri Amerika'dan çok Usame'nin müttefiki. (Kimin kimi nasıl kullandığı ayrı bilmece tabii). Adamı burunlarının dibine, gözlerinin önüne yerleştirmişler.
Bunu on yaşında çocuk çakar da, CIA tilkileri bilmezler mi? Bilirler tabii. Gelin görün ki Amerika kendini sıkıştırdığı açmazda Pakistan'a fena halde muhtaç. Mal mülk onun üstüne yapılmış olduğu için, boynuzlayan hanımı boşayamamak gibi bir durum.
Asıl sorulması gereken: Süper güç bu rezillikten nasıl kurtulacak? Ve biz onun dümen suyundan uzaklaşmayı sürdürebilecek miyiz?
***
Şu ara başımızda kendi rezilliklerimiz var. Biri de Kaset Savaşları. Seçim arifesinde anayasa, Kürt sorunu, ekonomi tartışacağımıza -köşe kapmaca bile değil de- köşe gözetlemece oynamaktayız.
Yetmedi, tuzu kuru yabancıların yaptığı bir araştırmanın pek önemli sonucu gündemimize girdi: Erkekler sanıldığı gibi (kim sanmış?) 7 saniyede bir seks düşünmüyor, önceliği yemek ve uykuya veriyormuş.
Bizim ortamımızda, deli saçması. Araştırma falan yapmadan ben size gerçeği söyleyivereyim. Erkeklerimizin büyük çoğunluğunun tuzu kuru değil. Ne seks, ne yemek, ne uyku. En çok para düşünüyorlar, para!
Tuzu kurularımız? Onların bir bölümü öncelikle "daha çok para" derdinde. Bir bölümünün önceliği ise...
Dövüşen horozlar ne düşünür? Tavuk, yem, uyku falan değil. Karşısındaki horozu tepelemeyi.
Bizim asıl sormamız gereken: çözüm araştırmalarını sağlayacak akılcı gündemi ülkeye nasıl getiririz?