Hafta içi GÜNAYDIN'daki köşemde 5 tane kişisel gelişim kitabı tavsiye etmiştim. Hıncalım, "Deepak Chopra'nın 'Başarının 7 Spiritüel Yasası' kitabını okumadığım halde tavsiye ederim" demiş, Deepak Chopra'nın ne müthiş bir adam olduğundan söz etmiş.
Sonra da "Ayşem Ayşem, madem kitabı önerdin, bize yedi günde şu yedi yasayı yazsana" demiş.
Valla süper fikir.
O zaman başucumdan ayırmadığım, bütün arkadaşlarıma hediye ettiğim 'Başarının 7 Spiritüel Yasası'nın ilk yasasıyla başlayalım.
İç-dış referans nedir?
Ama önce söz konusu 'başarının' açılımını yapmak isterim. Buradaki başarı banka hesabınla ölçülen, ezip geçerek, köpek gibi çalışarak, fedakarlıklarla, savaşla kazanılan, hayatını uğruna kukla ettiğin 'başarı' değil canlar!
Buradaki başarı; mutluluğun artarak devamı, hayatta değerli amaçları fark ederek ilerlemek, istek ve arzularımızı kolaylıkla gerçekleştirebilme yeteneği, hayattan zevk almak, ilişkileri dolu dolu yaşamak, yaratıcılık, ruhsal denge ve huzur. Valla fikri bile içimde çiçekler açtırdı, yüzüme ışıklar verdi sanki.
İşte 'Yasa no 1: İçsel Güç Yasası'
Hayatımızda iki referanstan söz edersek, ilki 'dış referans'. Benim tabirimle 'cızzz referans'.
Nedir o? Benliğimizin dışındaki koşullar, başka insanlar, onlara kendimizi beğendirme çabası, düşünce ve davranışlarımızın onlardan gelecek tepkilere, onaylara göre şekillenmesi.
Yani birileri için, birilerine göre yaşama hali, toplumdaki maskemiz, o pek sarıldığımız kumdan imajımız.
İkincisi ise 'iç referans' yani aslımız, 'öz'ümüz. Bütün bu endişelerden, korkulardan uzak saf halimiz. Kendini kimseden üstün veya aşağıda görmeyen, kalbini dinleyen, mütevazı ve korkusuz.
İç referanstaki güç gerçek, değişmeyecek güç. Seni yaratıcılığa, mutluluğa taşıyacak güç. Dış referanstaki güç ise parana, unvanına, şöhretine, sahip olduklarına bağlı güç... Geçici, sahte, korku, endişe dolu, çalkantılı.
'Bugün kimseyi yargılama'
'İçsel Güç Yasası'ndaki mesele de bu; iç referansta (özünde) kalabilmek.
Bunun için üç şey öneriyor bize Deepak Chopra.
1. Her gün kendi sessizliğinle baş başa kalmak; televizyonsuz, müziksiz, kitapsız, internetsiz, telefonsuz, konuşmadan... Sadece sen ve bulunduğun o anla kalmak, meditasyon yapmak. İdeali sabah ve akşam yarımşar saat.
2. Her gün belli bir süreyi doğada-doğayla geçirmek; Sahilde otumak, çiçekleri koklamak, ormanda yürümek, günbatımını izlemek gibi. Ancak yine dinginiz, sessiziz ona göre.
3. Güne "Bugün hiçbir şeyi yargılamayacağım" cümlesiyle başlamak; her yargı düşüncenizde, cümlenizde bunu kendinize hatırlatmak. Çok zorlanıyorsanız (ki çok zor) "Önümüzdeki iki saat kimseyi yargılamayacağım" hedefinden çıkıp süreleri uzatarak devam edin.
O kadar iyi geliyor ki sanki üzerinizden bir perde kalkıyor. Siz birilerini yargılamadıkça, kendinizi de yargılamıyorsunuz ve bu içinize müthiş bir huzur veriyor.
Salı'ya GÜNAYDIN'DA Berlin Final Four maceramı yazacağım, Çarşamba 'Başarının Spiritüel Yasa'larına devam.
