Bu çirkin konu kapansın istemezdim, çünkü Handeciyim.
Ha şimdi soracak olursanız bana; "Olaylar yaşanırken orada mıydın, gözlerinle gördün mü?" diye.
Cevabım belli; Orada değildim, görmedim.
Ama konuşmalar, tarafların yaptığı açıklamalar, verilen tutarsız, ego köpürtmeli röportajlar beni Hande'nin yanına çekti.
Herhalde hemfikirizdir; Cihan Ünal- Hande Ataizi hadisesi fazlasıyla ekşi ve yakışıksız.
Çünkü bir tiyatro oyunu tacizle gündeme geliyor.
Çünkü genç bir kadına ünlü, güçlü ve seksi olmanın diyeti ödetiliyor.
Çünkü koskoca bir adamın yaptığı savunmalar ağızlarda kekremsi tatlar bırakıyor. Ne yalan söyleyeyim Cihan Ünal'ın açıklamalarının tek kelimesine bile inanasım gelmiyor.
Çünkü kadın kadına sahip çıkmıyor.
Çünkü taciz-tiyatro ikilisi sonuca ulaşamadan sakıza dönüyor. Sadece gazete sayfalarını süsleyip, merakları kaşımakla kalıyor.
Çünkü sonuç; elde var sıfır.
Gönül isterdi ki bu olay kapanmasın. Gönül isterdi ki Hande Ataizi deliyse deliliği, haklıysa haklılığı ispatlansın.
Gelin görün ki umudum yok ve bu gürültünün faturası kimseye kesilmeyecek. Olan Hande Ataizi'ne olacak, o kadar.
İyisi mi bitsin, kapansın gitsin, uzamasın. Yine, yeniden, her zamanki gibi.