Yeni yıl gelirken ortalık reklamcıların tavsiyelerinden geçilmiyor. Yine, yeni, yeniden.
Hani şu "yeni yıla nasıl girersen öyle gider şekerim" mantığı vardır ya. Sanırsınız hepsine bizim yeni yıla girişimiz dert olmuş.
2011'e yeni GSM hattıyla girin (kimle konuşacağımı da söyle).
2011'e 3D televizyonla girin (tek eksiğim oydu).
2011'e bilmem ne banka kartıyla girin (oldu canım, ekstraları da sen ödersin, okey?).
2011'e şu marka atkıyla girin (sanki hayatımın aşkını veriyor).
2011'e yeni koltuklarınızla girin (eskisinin ne suçu var?).
2011'e pofuduk yastıklarla girin (uyu da uyanama inşallah kafası mı?).
2011'e incecik girin (Bu kaçıncı yıl, saymadım sayamadım).
2011'e aşkla girin... bilmem ne takıları (Hah Urfa'da Oxford vardı da biz mi gitmedik?).
2011'e seksi kokarak girin... bu da parfüm reklamı (çekil git başımdan).
Bu '2011'e bizi bir naneyle sokma işi o kadar aldı başını gitti ki geçen gün Taksim'de yürüyorum, çiçekçi ablanın biri "Kızım gel gel, yeni yıla çiçekle gir, çiçek gibi bir yıl olsun inşallah. Ah gözlerine kurban olduğum" deyince kendimden geçip, İstiklal Caddesi'nde koşmaya başladım.
Solaryuma gidiyorum kapıda yazı; '2011'e bronz girin'.
Büfeden tost alıyorum; '2011'e Ayvalık tostuyla girin'.
Mağaza geziyorum, onlar da yeni yıla şık girmemi buyuruyor.
Televizyonu açıyorum, her kanal yeni yıla onları izleyerek girmemi istiyor. Kafede yemek yiyorum, yeni yıl mönüleri burnuma dayanıyor. Yeni yıla onların kekleriyle girecekmişim.
Kek miyim ben yahu!
Hay bin yeni yıl be!
2011'e nasıl gireceğimi şaşırdım. Valla girmek istemiyorum, billa ürperiyorum bu yeni yıldan.
Herkes beni tüketmeye, cebimdeki paraları harcatmaya kilitlenmiş sanki. Girmiyorum kardeşim, 2011'e girmek istemiyorum!
Tamam mı! Rahat bırakın beni!
Çok korkuyorum, 2011 hayatımın en fena giriş yapan yılı olacak yani.