Başkanlık sisteminin getirilmesi veya mevcut sistemin değiştirilmesi meselesi siyasetin gündemine yeni girmiş değil, 1970'lerden beri gündemde ama vesayetçiler tartışılmasını bile istemedi.
Son 40 yıldır bunu kim istediyse de en sert tepkiyle karşılaştı.
Rahmetli Özal'ı önerdiğine önereceğine pişman ettiler. Siyasi partileriyle medyasıyla statükocu tüm yapılar Özal'ı "diktatör" ilan etti.
Bu noktada ilginç olan bu sistemden vesayetçi sol veya Kemalistlerin rahatsız olmaması. Hiçbiri -şikayet ediyor görünseler bile- sistemin değişmesini önermedi.
Ve daha önemlisi açık açık meydan okudular:
"İktidar olabilirsiniz ama muktedir olamazsınız" Halka güvenmedikleri için, tercihleri parçalanmış zayıf siyasi partiler ve güçsüz koalisyon hükümetleriydi. Bu Batı Blok'unun da işine geliyordu. Yakın siyasi tarihimizde bu açık gerçeği çok çarpıcı biçimde anlatan bir siyasi parti ve çok sayıda koalisyon örneği var.
Önce siyasi partiden başlayalım. Bu parti, bugün adını kimsenin hatırlamadığı 1967'de kurulan Güven Partisi'dir. Şu andaki ucube sistemi anlatacak en iyi örnek.
Kurucusu bugünlerde meydanlara çıkan hatta AB'de "hayır" kampanyası yürüten Türkiye Barolar Birliği Başkanı Metin Feyzioğlu'nun üvey dedesi Prof. Dr. Turhan Feyzioğlu'ydu.
Feyzioğlu, 1960'taki darbe anayasasının da hazırlayıcılarından. 1966 yılında İsmet Paşa'nın, "Ortanın Solu"nu seçmesiyle CHP'den ayrılıp Güven Partisi'ni kurdu.
Girdiği ilk seçimde yüzde 9'la başlayan, son seçimde ise yüzde 1'e kadar düşen bu parti, 1970'ten 1980'e kadar neredeyse kurulan bütün hükümetlerin ortağı oldu.
Şimdi kimse hatırlamıyor ama Turhan Feyzioğlu, Orhan Öztrak, Ferit Melen ve Coşkun Kırca gibi bu partinin önde gelenleri, sadece 12 Mart 1971 Muhtırası döneminde değil, 1973 sonrası hem Ecevit'in hem de Demirel'in kurduğu hükümetlerde yer aldı.
Hele CHP-MSP hükümetinin 1974 yılında bitmesinden sonra kurulan Sadi Irmak hükümeti var ki, tam bir ucube... Güven Partisi'nin 13 milletvekilinin öncülüğünde kurulan bu hükümet, sadece 13 oy aldı ve kurulamadı ama tam 3 ay bu ülkede iktidar oldu.
Bütün bu bilgiler genç yaşta vefat eden akademisyen Gürkan Bozkır'ın, Güven Partisi üzerine yaptığı çalışmada yer alıyor. O çalışmaya sık sık atıf yapan "Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi" kitabının yazarı Onur Erim, şöyle diyor:
"Güven Partisi CHP'den koparılan 8'lere kurduruldu. Bu yapı vesayet sisteminin bir kurgusuydu. Millete dayanmıyordu. Kendilerini ülke tapusunun sahipleri gibi görenler, koalisyona ortak etti, içinden Melen gibi Başbakan çıkardı. Şimdi 'hayır' ekibinde yer alan Metin Feyzioğlu, dedesinin rolüne baksa, olanı kavrasa 'evet' der. Kurulu düzenin değişim ve dönüşümünü istemeyenler Feyzioğlu gibi aktörlere ihtiyaç duydu hep. Artık bu dönem bitti. Seçkinci, oligarşik yapının (rahmetli Talat Halman'ın tabiriyle) 'güve'leri artık bugün bir hiçtir. Ve kavga bundandır." Aynı şey, 90'larda DYP'den 47 milletvekili istifa ettirilerek Yalım Erez'e de yaptırılmak istendi ama olmadı.
Bugün CHP veya eski vesayetçilerin evlatlarının neden bu ucube sistemin devam etmesini istedikleri çok açık. Halkın iktidar vermeyeceğini biliyorlar ve bunun için de küçük ama etkili ortak olma hayali kuruyorlar. 16 Nisan bu kirli hesabın bozulma tarihi olacak.
