Henüz seçim startı verilmedi ama seçim çalışmaları başladı. Türkiye 2011 Haziran'ında 2007 seçimlerinden çok daha kritik bir seçime hazırlanıyor. Bunun nedeni de bu seçimlerde eski sistem kökten değişecek ya da değiştirilmeyecek.
Böylesine önemli bir seçime giderken Başbakan Tayyip Erdoğan'ın siyaset dilinin sertleşmesi dikkat çekiyor.
Acaba bu bir seçim taktiği mi yoksa liberal demokratların iddia ettiği gibi "sistemle uzlaşma" nın bir yansıması mı?
Sorunun cevabı seçimin tarihsel öneminde ve seçim sürecinde ortaya çıkacak olasılıklarda saklı.
Siyasi tabloya baktığımızda iki ana parti var; AK Parti ve CHP. Bütün gelişmeler bu iki ana yapının, yukarı veya aşağı çekilmesiyle ilişkili. Siyasi aktörler oyunlarını bu iki yapıya göre oluşturuyor. Bu noktada en dikkat çekici şey, AK Parti lideri Erdoğan'ın ucube tartışmasından içki meselesine, daha milliyetçi ve muhafazakâr bir tutum alması. Bu tutum, müttefiki olan liberal demokratlarla kavgaya tutuşmasına kadar gitti.
Peki, Başbakan seçime giderken neden böyle bir dil kullanıyor? Siyaseti iyi bilen bir uzman şöyle diyor:
"Bence Başbakan iyi koku alıyor. Bu çıkışı sadece MHP'ye yönelik değil. Başka olasılık hesabı yapanların aklını okuyor ve önlem alıyor."
İşin doğrusu İsrail'den Almanya'ya uzanan farklı odaklardan Türkiye'nin içindeki güç odaklarına kadar birçok alanda seçimlere yönelik planlar yapılıyor.
İç ve dış plancılar siyaset tablosundaki bu verileri dikkate alarak hareket ediyor.
Bugünkü verilere göre AK Parti 44-48 arası bir oy alabilir. CHP 28 ile 33 arasında bir yerde. MHP 9 ile 12 arasında gidip geliyor. BDP 6-8 arasında... SP'nin ise 2-3 arasında oy alabileceği öngörülüyor.
Peki, bu tabloya bakarak nasıl bir seçim simülasyonu yapılıyor:
Bütün bu planların hedefinde AK Parti var.
MHP'yi meclis içinde tutmak için birkaç olasılık hesaplanıyor. BBP ya da DP ile ittifak...
Milliyetçi oyları toplamaya yönelik bir politika ile bu başarılabilir.
İkinci ilginç ittifakın, Saadet Partisi'yle BDP arasında olabileceği konuşuluyor. Bu ittifak birçok hesabı bozabilir.
Bu tür bir ittifaka en çok oy taşıyabilecek parti Saadet Partisi'dir. Yapar mı yapmaz mı ayrı konu ama uzun zamandır bu konuşuluyor.
Ayrıca BDP, SP çatısı altında seçime girmeyi daha kolay kabul edebilir. Böylece SP'nin 3 puanı BDP'ye en az 15-20 milletvekili daha taşıyabilir. Bu ikisi toplam 50-55 milletvekiline sahip olur.
Bu olasılık siyasette hiç de yabana atılacak bir olasılık değil. 1991'de Necmettin Erbakan'ın, Refah Partisi MHP ile ittifak yaparak İslamcılara merkez yolunu açtı. Şimdi bu ittifakla da Kürtleri merkeze taşıyabileceği ileri sürülüyor. O dönem Erbakan İslamcı Kürtlerin karşı çıkmasına rağmen MHP ile ittifak yapmıştı. Şimdi de Milliyetçi Türklerin karşı çıkmasına rağmen BDP ile bu ittifakı yapabilecek tek parti SP'dir. .
Bu tabloya bakınca Başbakan Erdoğan'ın bir yanıyla muhafazakâr, bir yanıyla milliyetçi söyleme neden sarıldığı daha net görülüyor. Uzmanlara göre bu olasılık AK Parti'nin en büyük korkusu. Kısaca Başbakan'ın sert siyaset dilinin tek nedeni MHP'yi baraj altı bırakmak değil. Deneyimli bir siyasetçi şöyle diyor:
"AK Parti'nin bu hamlesini liberaller tam anlamış değil. Onlar AK Parti'nin milliyetçileşerek ANAP'laşacağı kaygısı taşıyor. Ama bu bir pazarlama ve satış yöntemidir. Bu AK Parti'nin ana aksını değiştirmez. Çünkü bu partinin Türkiye'yi dönüştürme talebi var. Bu talebi gerçekleştirmek için de 2011 seçimlerinde tek başına iktidara gelmek istiyor. Bu yüzden oy alma sebebine bakmıyor."
Siyaset kulislerinde düşük bir olasılık olarak MHP ile SP ittifakından da söz ediliyor.
Uzmanlar MHP ile SP'nin bir ittifak yapmasının AK Parti'nin işine geleceğini söylüyor.
"Türkiye'de modern kutsal ittifak AK Parti'dir" diyen deneyimli siyasetçi şu olasılığa da dikkat çekiyor:
"Bunları AK Parti hesaba katmak zorunda. Türkiye'de seçim kazanmak kolay değil."
