Devlet Bakanı Zafer Çağlayan'la birlikte memleketi Muş'tayız. Daha Yeşilköy Havalimanı'nda uçağa binerken, toplumu saran referandum tartışmasını konuşuyoruz.
TÜSİAD'a yönelik Başbakan Erdoğan'ın "Taraf olmayan bertaraf olur" sözüyle Bakan Çağlayan'ın "Vergi borcu nedeniyle yurtdışına çıkamayan işadamı evet demeyecekse bana gelmesin..." sözleri tartışılıyor.
Biz de Bakan Çağlayan'ı bulmuşken soruyoruz; "Bu sözlerin arkasın da mısınız?"
Hiç tereddüt etmeden "Sözümün arkasındayım" diyor ve devam ediyor:
"Biz bu maddeleri işadamlarının talebi üzerine pakete koyduk. Yıllarca işadamlarımız bunun acısını yaşadı. Onlarca iş kaybedildi. Yabancı ortakları karşısında işadamlarımız zor durumda kaldı. Biz bunu anlatmaya çalıştık."
Bu açıklamaların iş dünyasında korku yarattığına dair haberleri soruyoruz.
Bakan Çağlayan, Başbakan Erdoğan'ın TÜSİAD'a yönelik sözlerini hatırlatıp şöyle diyor:
"TÜSİAD daha önce Kürt sorunu dahil birçok konuda görüşünü belirtti. En son YAŞ kararlarıyla ilgili yargı üzerinden YAŞ'ın etki altına alındığını çıkıp açıkladı. Mübarek TÜSİAD sen YAŞ'a mı katıldın? O zaman korkmadın da şimdi mi korkuyorsun? Mesele şu, TÜSİAD, odalar gibi değil gönüllü bir sivil toplum örgütü. Evet ve hayır demesi önemli değil, kaygı yaratması kötü. Tabii ki toplumun geleceğiyle ilgili cesaret vermesini tercih ederiz."
Devlet Bakan Çağlayan, bu tartışmaya bir nokta koyup biraz kendi aile tarihi açısından referandumu neden önemsediğini anlatıyor. Ailesinin Demokrat Partili olduğuna dikkat çeken Bakan Çağlayan, sözü 60 askeri darbesine getirip şöyle diyor:
"Bizim aile Demokrat Partiliydi ve 60 darbesini 8 şiddetinde bir deprem gibi yaşadı. Amcam milletvekiliydi, Yassıada'da yargılandı, Kayseri Cezaevi'nde yattı. Bütün aile perişan oldu. Babam iflas etti. O travmayı unutmamız mümkün değil. 80 darbesi de öyle... Çünkü o yıllarda binlerce insan gözaltına alındı, işkence gördü ve öldürüldü. Artık bu darbeler döneminden kurtulmamız gerekiyor. Referandum bu yolu açıyor."
Bu sohbet, Muş'a geldiğimizin söylenmesiyle noktalanıyor. Ve Muş gezisi başlıyor.

Burası Muş'tur,ovası boştur
Doğu'nun en yoksul ve milli gelirden en az pay alan bu ili son yıllarda ciddi bir hareketlenme yaşıyor. Bakan Zafer Çağlayan hem daha önceki sanayi bakanlığı döneminde, hem de şimdi memleketini hiç ihmal etmemiş.
Muş ovası, Türkiye'nin büyük ovalarından... Ama henüz teknolojiyle buluşmuş değil. Drenaj kanalları daha yeni yapılmış... Sulama için de Alpaslan 2 barajı yapılıyor. Bakan Çağlayan'la birlikte Muş'a canlılık getiren yeni yatırım alanlarını dolaşıyoruz. Önce bir ayakkabı fabrikasına gidiyoruz. Çoğu genç kadın, 118 kişi çalışıyor. Üretilen suya dayanıklı botlar iç piyasa kadar dışarıya da gönderiliyor. Muş ilk kez ihracat yapıyor. Sonra bir tekstil atölyesine ve bölgeye tarım makineleri üreten sanayi sitesine gidiyoruz. Muş canlanıyor. Ama hâlâ Muş ovası daha üretken olacağı günleri bekliyor. Muş'ta bunları görüyoruz ama gördüğümüz bir şey daha var; referandum heyecanı... Muş'ta iki siyasi parti var; AK Parti ve BDP... 4 milletvekilini paylaşmışlar.
Peki, referandum ne olur?
İşin doğrusu, sadece Bakan Çağlayan'la dolaştığımız mekânlarda değil, Muş sokaklarında da "evet" havası hâkim. Muşlular, BDP içinde yüzde ellilere varan bir evetçi olduğu görüşünde.
Aynı havayı Alpaslan'ın Anadolu'ya girişinin 939'uncu yıl törenlerine geldiğimiz Malazgirt ilçesinde de görüyoruz. Referandumu, bölge insanları geçen yıl başlatılan demokratik açılım sürecinin bir devam olarak görüyor.
Malazgirt'ten Bulanık ilçesine geçerken Bakan Çağlayan'a izlenimlerini soruyorum:
"Gittiğimiz her yerde coşkulu kalabalığı siz de gördünüz. Boykotçuların kararlılığı konusunda bir izlenim edinmedim. Gecenin ikisinde bile onlarca insan bu coşkuyu paylaşmak için geliyor. Bir rakam vermem doğru olmaz ama büyük oranda Muş 'evet' diyecek."