Bu tartışmalar arasında biraz geri planda kalan ama üzerinde düşünülmesi gereken bir röportajdan söz etmek istiyorum.
Can Dündar, Diyarbakır Cezaevi'nde bir dönem "PKK'nın ikinci adamı" diye bilinen Şemdin Sakık'la görüştü. "Silahın artık çare olmadığı"na inanan Sakık, silahların bırakılmasından AB'ye, partilere çağrıdan af çıkartılmasına kadar bir dizi konuda çarpıcı şeyler söylüyor. 18 yılı dağda, 12 yılı cezaevinde geçen Sakık, benim de paylaştığım "Önce PKK koşulsuz silah bırakmalı" tartışmalarına farklı bir yaklaşım getiriyor:
"Kürtlerin silahı savaş aracı, hatta namus olarak gördüğünden hareketle diyorum ki bu bir engel... PKK'nın silah bırakmak istememesi de ikinci bir engel. Sabote ederler bir biçimde. Dolayısıyla bu, daha sonra yapılması gereken bir iş... Silahsızlandırmayı birinci plana almak kesinlikle yanlıştır."
AB süreciyle ilgili söyledikleri de dikkate değer:
"Bakın ne zaman AB ile ilişkiler yoğunlaştı, AB yönünde hükümette irade güçlendi, PKK da kendini buna ayarladı, yumuşadı. AB ile restleşmelerin başlaması, dağda silahların patlamasıyla paraleldir. Avrupa perspektifini yitirirsek hiçbir güç burada kaosu durduramaz..."
Cezaevinde yatan bir hükümlü Türkiye'de son dönemde yaşanan siyasi kutuplaşmaya, daha doğrusu siyasi bloklaşmanın tehlikesine dikkat çekiyor ve farklı bir çağrıya imza atıyor: Sakık şöyle diyor:
"Biz gözümüzü dünyaya açtık, 'Devlet askerdir' diye öğrendik. Hâlâ durum budur. Siyasi olarak da ya AKP ya DTP. Oysa insanların başka seçenekleri olmalı... Onun için MHP, CHP burada olmalıdır. Tüm sivil toplum örgütlerinin burada olması için çaba sarf edilmelidir."