Beşiktaş'ın Porto maçını kaybedeceği daha oyunun başından belliydi. Ortada maçı kazanmaya yönelik bir irade ve inanç yoktu. Ne futbolcular, ne de teknik Direktör Ertuğrul Sağlam maçı alacaklarına inanıyordu. Ertuğrul hocanın kenardan maçı izlerken yüzüne baktınız mı?
Kendisine de futbolculara da inanmayan bir yüz vardı. Ve o inançsızlık sahaya da yansıdı. İlk gole kadar, Porto etkili olmadı deniyor ama etkiliydi ve golün geleceği belliydi. Rüştü'nün başarılı kurtarışları da bunu gösteriyor. Aslında Serdar dışında oyuna kendini katan, teknik gücü yetmese de inancıyla mücadele eden futbolcu da yoktu.
Beşiktaş'ın asıl sorunu da bu.
Son yıllarda Beşiktaş maçlarını hep korkarak izliyorum. Eminim taraftarın büyük çoğunluğu da her maçta bu korkuyu yaşıyor. Beşiktaş'ın galibiyet aldığı son 12 maça bakın. Hepsi bir farkla alınmış galibiyetler. Yani bıçak sırtında dolaşan bir takım.
Bu grupta Beşiktaş'ın beklenenin üstünde puan alması bir övgü gibi sunuluyor. Yazık, bu bile ortada bir irade ve inanç olmadığını gösteriyor. Beşiktaş bu grupta yarışma fırsatı yakalamış bir takım... Önemli olan da bu fırsatı yeni şanslara dönüştürmek için çaba harcamak.
Beşiktaş ekip olarak bu çabayı harcamadı. Kazanmayı değil kaybetmeyi hak etti.