Bizim çocuklar hayal kuramıyor. Kimi boyacı, kimi lastik topluyor. Kimisi selpak satıyor. Bir bölümü de polise taş atıyor. Siyasi istikrar analizcileri, 2010'da "nesil içi problemleri nesil açıcı bir yapıya" dönüştürecekler. Çocuklar üzerinde çalışacaklar.
Hafta sonu iki gün boyunca İzmir'de hem müzeye, hem de Türkiye Değişim Hareketi lideri Mustafa Sarıgül'e odaklandım. Sarıgül, İzmir'de aradığını bulamadı. Değişim kolay değil, çocuktan başlıyor.
Dediler ki: "Hayaller geleceğin habercisidir. Ekonomik ve teknolojik gelişme öncesi ülkeler oyuncaklarıyla dünya sahnesinde şov yapar!" 1800'lere damgasını vuran Almanya ve İngiltere. 1900'lü yılların başında ABD. İkinci Dünya Savaşı sonrası piyasaya çıkan Japonya ve 1980 sonrası dünyayı saran Çin oyuncakları!.. Çin şimdi ortalığı kasıp kavuruyor. Dünyada doğru dürüst üretim yapan oyuncak fabrikası kalmamış.

***
Türkiye ise oyuncakta hiç yaratıcı olamamış. Bir avuç oyuncak fabrikası Ne-Kur, Gürler, Fatoş, Alanya, Pilsan bir bir kapanmış. Eyüp Camisi tahta oyuncakları dönemi bitmiş. Hollandalı bir arkeolog ise ne varsa toplayıp gittiğinden Türkiye'de plastik Türk oyuncağı bulmak mümkün değilmiş! Söylediler de öğrendim. Bir de dünyada ilk üretilen Barbie bebekler kalmamış, aranıyormuş. Oyuncak saklamak kolay mı? Çocuklar paralayıp atıyor.
"Oyuncak tarihi!" deyip geçmeyelim. Çünkü oyuncaklar geleceğin ayak izini taşıyor...