İşbirliği ve iş bölümü çağında, önerilen yöntemlerden biri de "dış kaynak kullanımı" diye dilimize kazandırdığımız outsourcing...
Misal siz ana işinize odaklanın diye kurumunuzun temizlik işlerini, şirketin güvenliğini veya belgeleme sürecini, zaten bu işleri yapmak için kurulan şirkete vermek, iş aklına uygun geliyor.
En basit ifadesiyle, dükkânında çay demlemek yerine karşıdaki çaycıdan ısmarlamaktır outsourcing.
Bazen de bir fincan süt için inek beslemek yerine, o sütü dışarıdan almak, durduk yerde besiciliğe soyunmayıp ana işimize odaklanmak...
Fakat sorun şudur ki her işi outsource edemez, dış kaynak kullanamazsınız.
Mutlaka siz yapmalısınız. Misal, başkası sizin yerinize silah yaparsa, o silahın kullanma yetkinliğinizi budarsınız.
Hele ki dış kaynakçınız size ambargo koyabilir, güvenlik zaafına düşersiniz.
Havacılık, uzay? Kesinlikle bu iki sektörde kendisi yapmayıp dışarıdan alanın orta gelir tuzağından çıktığı görülmemiştir.
Tarım? Hayvanı, yemi, yağı dışarıdan alarak halkı doyuramazsın, kendin yapmalısın.
Başka örnek mi? Yazılım... 3 yıl önce iş yazılım devi SAP'ın "İran'la iş tutarsan seni kilitlerim" uyarısıyla, "kendin yap" diyerek ürettiğimiz yerliye burun kıvırıp başkasının yazılımıyla gerdeğe girenlerin taşıdığı risklerin dehşetini gördük.
Ve enerji; toplumun dinamiğini taşıyacağın enerji kaynağı, senden neşet etmeli, kendin yapmalısın... Petrolün yoksa kömürün var, yenilenebilir kaynakların, güneşin, rüzgârın var...
Petrolde sondaj imkânın var. Onu da başkasına yaptırmazsın, kendin yapmalısın.
Elin adamı denizin dibinde senin için sondaj yapamaz. Yapsa da neticesinden emin olamazsın.
Netice; Elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz. Kendi göbeğini kendin kesmek zorunda olduğun alanları başkasına terk edersen, göbeğinden fazlasını keserler. Devletin, kurumun, şirketin ve hatta senin varlığının geleceği olmayabilir.