Her meslekte, her kuşağın baş ustası olur. Onun yanında gözünüzü açar, mesleğiniz her neyse; ustanın sözlerini "dibace" sayar, kariyerinize rehber edersiniz. Dün Zincirlikuyu Camii'nden uğurladığımız Ahmet Güner Elgin, baş ustamızdı.
Babıali'de Sabah'ta henüz 17'mde iken tanıdım Ahmet Güner'i... Sahibinin İsmail Oğuz, genel yayın müdürünün Ahmet Güner Elgin ve başyazarının Necip Fazıl Kısakürek olduğu gazetedeki görevim, ustalara çıraklık etmekti. O dönemde ofis boy demiyor, yeni yetmelere çömez diyorduk.
Uzun yıllar çömezlik ettiğim Necip Fazıl'dan sorgulamayı, İsmail Oğuz'dan topluma karşı sorumluluğu, Ahmet Güner'den bilgi odaklı gazeteciliği öğrendim. Her birini rahmetle anıyorum. Ancak bir çömezin gazeteciye dönüşmesinde üzerimde en fazla emeği olan; ustam Ahmet Güner idi.
Birbirinden bağımsız iki kaynaktan doğrulamadıkça, elindeki haber; henüz duyum aşamasındadır. Kanaat sahibi olmak ile bilgi sahibi olmak arasında muazzam araştırma ve okuma farkı vardır. Eğer biri itham ediliyorsa, kesinlikle ona cevap hakkı ver.
Bitmedi; muhabir olmak istiyorsan basın toplantısına gitmek istiyorsan; 1- konuyu araştır, 2- en az 10 soru hazırla, 3- kişileri araştır ve tanı, 4- somut veri talep et ve 5- haberi sunarken farklılık ara... Ustamdan öğrendiğim bu ilkeleri şimdi, masamın arkasındaki panoda sergiliyor, işe yeni başlayan çalışma arkadaşlarıma aktarıyorum.
Baş ustamı diğer çömezleri gibi rahmetle uğurlarken, musiki, edebiyat, divan şiiri ve farklı kültürlere dair bize aktardıklarını unutmuyor, tasavvuf ehli babasının bana hediye ettiği neyi hâlâ evimin başköşesinde muhafaza ediyorum. Nur içinde yat hezarfen büyük ustam Ahmet Güner Elgin...