Kadını dışarıda bırakan hiçbir sistem, sürdürülebilir olamaz. Sorun, ekonomiden eğitime, sosyal hayattan yönetime dek hangi modeli kullanacağımız ve kadın varlığımızı daha etkin/ yetkin değerlendireceğimizdir.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan dün, "inşallah 2023 hedeflerimize yine kadınlarımızla ulaşacağız" derken, bu sistem kuralını bir kez daha hatırlatmış oldu. Türkiye'ye Enerji Veren Kadınlar ödül töreninde Emine Erdoğan'ın dünyada zulüm gören kadınlara yönelik mesajları, Bakan Berat Albayrak'ın "kadınlara pozitif ayrımcılığın sözde kalmaması" uyarısı fevkalade önemliydi.
2002'de parlamentodaki kadın varlığı %4 iken bugün %17 düzeyinde. Bunda, kadına dair üst politika oluşturmanın rolü büyük... Kadın istihdamında performansımız da iyi ancak alınacak daha çok mesafe olduğu kesin.
"Kadın çalışsın" demek kolay. Pozitif ayrımcılık söylemleri de öyle. Ancak bu fikri hayatla ilişkilendirmek için neler yapabildiğimiz önem kazanıyor.
Bu konuda geçen yıl hayata geçirilen büyükanneye ödeme projesi örnektir.
Çalışma hayatında kadın-erkek imkân ve ücret eşitliğini sağlamak için üst düzey liderlik ve yasal düzenlemeler yanı sıra, zihinsel dönüşüm şart. Bu bir zihniyet problemi ise ve 2023'e giderken el ele yükseleceksek şirketler, insan kaynakları politikalarını gözden geçirmeli.
Eğitim? Rakamların dili çok net:
Yarının kadını olacak bir kız çocuğunu ilköğretimde fazladan 1 yıl okulda tutmamız halinde bu kız çocuğunun gelirinde ortalama %10-15'lik artış oluyor. Hele ki bu kız çocuğu orta öğretimi bitirmişse gelirindeki artış %15- 25'e varıyor.
Kadına yönelik saldırıları, fiziksel düzeyden dil bağlamında her alanda ortadan kaldırmak, en önemli önceliklerimiz arasında...
Dünyada izlenen her 3 diziden biri bize ait ise dizilerdeki dil dikkati sayesinde sadece Türkiye'de değil tüm coğrafyalarda etkin politikalar oluşturma gücümüz var.
Özetle, kadın kıymet görmek istiyor, kariyer ile annelik arasında sıkışmış kadını rahatlatacak yeni politikalara ihtiyaç var ve bu konu şimdi en üst düzeyde sahiplenilmiş durumda...