Bundan 10 yıl öncesiyle şimdi arasında uçurumlar var. Ekonominin pek çok alanında bugün ile 2023 arasında olduğu gibi... Uçurumları sevenlerin kanatları olmalı... Enerji gerek şart olsa da yeter şart prangalardan kurtulmaktır.
Uzay istasyonuna malzeme taşımak için kilogramına 10 bin $ harcayanlar, roket motorlarının gücü kadar, astronotların diyetine de önem verir. Neticede insan kanatları kadar hafif, prangaları kadar ağırdır.
Birinci sıçrama döneminde ekonomiyi fırlatma rampasına yerleştirebildik. Geldiğimiz noktada artık değer üretmeyen süreçlerin envanterini çıkarmak zorundayız ki ikinci sıçrama döneminde kaynaklarımızı verimli kullanabilelim.
Başbakan Ahmet Davutoğlu'nun üçlemenin ilk bölümünde reel ekonomiye dair alınacak tedbirlerin özünde zaten kaynakların verimli kullanılması fikri ağır basıyor. Yalnızca finans kaynağı değil, zaman ve insan kaynağının da verimliliği esastır.
Ancak bugün ikinci sıçrama için fırlatma rampasındaki Türkiye'nin prangaları, ülkeyi baht dönencesine çıkartmaktan hâlâ çok uzaktır. Zamanında işe yaramış fakat artık değer üretmeyen yığınca kurumu sırtımızda taşıyoruz.
Hangileri mi? Mahalle muhtarları, noterler, odalar, YÖK kurumları... Dilime pelesenk oldu, saymaktan bıkmadım, bıkmayacağım da... Bürokrasi ve onun ürettiği gereksiz iş yükü..
Odalar en başta... 1 milyon 300 bin işletmeye yılda ortalama 10 bin lira külfet getirdikleri yetmezmiş gibi ürettikleri evrakı fahiş fiyata bize dayatmaları, ödemeyeni cezalandırmaları, zamanımızı ziyan etmeleri...
YÖK mesela... Dün de yazdım. Bu diploma fabrikası, işsiz üretiyor ama beceri üretemiyor. Çin yüzyılındayız fakat Çince yerine hala Sümerce öğretiyor. İlaca dokunma imkânı çoktan ortadan kalktı, eczacıların "doktor yazısı" okuma becerilerine de bilgisayarlar yüzünden gerek kalmadı fakat para üstü ödeyebilsinler diye çocuklarımızı 5 yıl okulda tutuyoruz.
Yer bitti yazacaklarım bitmedi. Roket matematiği der ki zıplamak için yeterli yakıtın yanı sıra gereksiz ağırlıktan da kurtulmalısın.
Türkiye ekonomisinden bahsediyor...