Amaç hak için kurban, küp için kavurma.
Ama hayvana dahi saygı duymazsan, ortalık kan gölüne dönüyor.
Amaç bayram ziyareti, daüssıla... Ama içimizdeki trafik canavarı, bizzat bizi kurban ediyor.
Amaç zengin olmak. Ama yürümeyen bir plandan fazlası yoktur genelde.
Amaç daha fazla turist. Ama gelen turiste daha fazla harcatacak katma değerli hizmet bulunmaz.
Amaç daha iyi eğitim. Ama ezber bozacak müfredat az ve süresi değil, niceliği sorgulanmaz.
Amaç 500 milyar dolar ihracat.
Ama katma değeri yüksek üretim yoksa 1.5 trilyon $'lık ithalat tehlikesi var.
Amaç demokrasi. Ama kendi "hak"ların, "öteki"nin sorumluluğunu kapsamıyorsa "imtiyaz" talebidir.
Amaç küresel marka. Ama kalite ve değer odaklı üretimde sebat, yıllar gerektiren tanıtım sabrı yoktur.
Amaç marka şehirler. Ama her kenti, tarihi kültürel mirası, doğal kaynağı ve yerel kabiliyetliyle bütünleştirmemişsindir.
Amaç mutlu müşteri. Ama müşteriyi "velinimet" yerine "paramı cebinde taşıyan" olarak görünce, kaçıveriyor.
Amaç mutlu çalışan. Ama İK'yı "insan kaynağı" değil de "yetenek değirmeni" gibi kullanınca, beşeri sermaye eriyor.
Amaç şirketi büyütmek. Ama az olsun benim olsun türküsü dilden düşmedikçe niteliksiz KOBİ olarak kalırsın.
Amaç bölgesel lider firma. Ama birlikte iş yapmak için ötekine "güven"miyorsan, bölge seni ne yapsın?
Amaç yerli marka otomobil yapacak babayiğit bulmak. Ama mevcut "baba"ların niyeti yok ve yeni "yiğit"lere bürokrasi geçit vermez.
Amaç Ar-Ge ile yürümek. Ama araştırsan dahi, farklı olanı budayan kültür yüzünden, harcasan da geliştiremezsin.
Amaç iyi bir kariyer. Ama beceriyi dışlayıp diploma kovalayınca, vasatlık kader haline gelir.
Amaç daha çok nimet. Ama daha çok külfeti öteleyince bu gerçekleşmiyor.
Amaç hayattan büyük ikramiye. Ama hiç değilse bir bilet almadıkça teknik olarak sana çıkması imkânsız.
Amaç kadına pozitif ayrım. Ama bu fikri hayatla ilişkilendirecek yapılar yoksa, kuru slogan olmuştur.
Amaç daha az iş kazası. Ama işyerini patronun mini krallığı görüp, yasaya rağmen hata-noksanı söyleme cesareti yoktur.
Amaç şeffaf, hesap verebilir, denetlenebilir şirket yönetimi. Ama şirket kasasını cebin gibi kullanıp ortağına kazık atmayı hak görünce, işler yürümez.
Amaç kurumsal şirket. Ama aile şirketinin anayasası yoktur, firma eltilerin oyun bahçesidir ve 3'üncü kuşağa kalmaz.
Amaç büyük şehir olmak. Ama "benden ne köy olur ne kasaba fakat ben yine de il olmak" istiyorsam, şehir büyümez.
Amaç kürede itibar görmek, vize ayıbına son vermek. Ama kendi yurttaşına itibar etmeyen kamu, kendi çocuğuna saygı duymayan ebeveyn ile bunu sağlamak zor.
Amaç israfı önlemek. Ama sınırlı ihtiyaçları öncelemek yerine sonsuz istekleri kovalayınca israf kaçınılmazdır.
Amaç bayramda gezip tozmak. Ama dışarıda güneş varken gazetede oturup yazdığın yazıyı bir an önce bitirmez isem, bayram ıskalanır. Mutlu Bayramlar...