Tüm dünyanın tartıştığı 3. Dünya Savaşı senaryolarını takip ederken aklıma Baudelaire'ın "Şeytanın en büyük hilesi, bizi olmadığına inandırmasıdır" sözü geliyor.
Godot'yu bekler gibi büyük felaketin yolunu gözlüyoruz ama 70 milyon kişinin öldüğü tahmin edilen İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana 200'e yakın savaş yaşandı ve 45 milyondan fazla insan hayatını kaybetti. Sınırlar defalarca değişti, değişiyor.
Bu sürekli savaş hâli ise yıllardır büyük savaş çıkacak korkusuyla devam ettiriliyor. Nükleer gücü olan devletler, dehşet dengesi bozulur tehdidiyle bu silahlara erişemeyen ülkeleri tırtıklayıp sömürüyorlar.
Çünkü bu yapanın yanına kâr kaldığı düzen topyekûn bir savaş hâline göre daha sürdürülebilir. Ancak elbette bir bilgisayar yazılımından bahsetmiyoruz. Kusursuz değil. Çatışmanın aktörleri karar vermeseler de, tıpkı 1. ve 2. Dünya Savaşı'nda olduğu gibi, bir kaza, rastlantı, sıkışmanın güçlü şekilde açığa çıkmasıyla sonuçlanabilir. Ki artık DEAŞ ve PKK gibi terör örgütleri de vekâlet savaşının birer aparatı.
Her gün de bir bölgede sınırlar zorlanıyor. Balkanlar, Baltık ülkeleri, Kafkaslar, Lübnan, Pasifik kanatırcasına kaşınıyor. Putin hata yapmaya zorlanıyor.
Türkiye bu fırtınalı denizde yoluna nasıl devam edecek, tüm meselemiz bu olmalı.
***
DEAŞ'MIŞ
Dağıstan'daki terör saldırısını DEAŞ'ın üzerine yıktılar.
"IŞİD'i Obama kurdu" diyen Trump için hâlâ komplo teorisyeni mi diyorsunuz?
***
GAZZE'NİN SON HÂLİNİ GÖRDÜNÜZ MÜ?
İnsan içinde bulunduğu duruma en hızlı adapte olan canlı. Her şeye çok çabuk alışıyor.
İyi kötü ayakta duran, bir devlet aygıtına sahip olan komşularımızın hâline bakın. Irak'ta, Suriye'de medeniyet şu an gerçek anlamda toprağın altında. Yüz binlerce insan öldü, milyonlarcasının hayatı kaydı, mülteci konumuna düştü. Yabancı askerler, terör örgütleri topraklarında cirit atıyor.
Hadi bu anlattıklarımız 10-15 yıllık hikâye. Peki ya 9 aydır Gazze'de devam eden soykırım, yıkım?
Yandaki fotoğraf birkaç ay önce tıpkı Hatay gibi bir sahil kenti olan, normal hayatın akıp gittiği Gazze'den gelen son fotoğraf.
Ayılmamız, içerideki kısır tartışmalara gömdüğümüz kafamızı kaldırmamız için daha neye şahit olmayı bekliyoruz?
***
ASSANGE, ABD'Yİ YENDİ
Yıllardır sürgün hayatı yaşayan WikiLeaks'in kurucusu Julian Assange, ABD casusluk yasasını ihlal etmekten suçlu olduğunu kabul ederek kefaletle serbest bırakıldı.
Anlaşma sonrasında İngiltere'den ayrılan 52 yaşındaki Assange hakkında bugün ABD'de görülecek duruşmadan 62 ay hapis cezası çıkması bekleniyor. Ancak Assange'ın anlaşma gereği, İngiltere'de hapishanede kaldığı sürenin karşılığında ABD'de cezaevinde tutulmayacağı açıklandı.
ABD'nin işlediği savaş suçlarına dair yaptığı ifşaatın (tam 250 bin belge) ardından başına gelenler pişmiş tavuğun başına gelmedi.
Yalnızca ABD değil, Okyanus ötesinin uydusu ne kadar Avrupalı devlet varsa peşine düştü. İsveç savcılığı, 2010'da Assange'ın yıllar önce bir kadınla korunmadan cinsel ilişkiye girdiği suçlamasıyla hakkında yakalama kararı çıkardı. Londra'da bulunan Assange, polise ifade vermeye gitti ve tutuklandı. Birkaç gün sonra kefaletle tahliye edildi.
Assange'ın dokunulamadığı balkona çıkma dönemi böylece başladı. Üzerine çullanacaklarını anlayan Assange, 2012'de Londra'daki Ekvador Büyükelçiliği'ne sığındı. Ve modern bir Diyojen gibi, tam 7 yıl bu konutta dışarıya adım atmadan yaşadı ve dünyaya konutun balkonundan seslendi. Ardından elçilikten çıkartılıp İngiltere'de cezaevine konuldu.
Ne var ki ödediği onca bedel karşılıksız kalmadı. Herkes Assange'ın yayınladığı belgelerde işine geleni gördü ama 11 Eylül sonrası paradigma değiştiren ABD savaş aygıtının en net fotoğrafını o çekti.
21. yüzyılın Auschwitz'i olan Guantanamo gerçeği, ABD'nin Irak ve Afganistan'daki sivillere yönelik sistematik işkence WikiLeaks belgeleriyle dünya kamuoyunun gündemine girdi.
Evet, gerçeğe sadakati yüzünden az çekmedi ancak şimdi içinde bir işi görmenin saadetiyle evine doğru yolculukta.