Diyelim ki insanlara yardım etmek için elinizde 390 bin dolarınız var. Neler yapabilirsiniz bu parayla? Kaç insanın hayatına dokunabilir, kaç sürdürülebilir projeye hayat verebilir, kaç kişiye umut olabilirsiniz?
Doğrusu bu sorunun cevabını bir kısacık mektupta bulabileceğimi hiç sanmıyordum ama öyle oldu.
İbrahim Betil, Türkiye'nin en saygın bankacılarından biriydi. Kariyerine zirvedeyken nokta koyduktan sonra kendisini başta eğitim olmak üzere sosyal sorumluluk projelerine adadı. Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı'nın kuruluşunda yer aldı. Sonra Toplum Gönüllüleri Vakfı'nı kurdu. 2012 yılında da Sen De Gel Derneği'nin kuruluşuna öncülük etti.
Sen De Gel (Sosyal ve Ekonomik Yaşamda Nitelikli Değişim ve Gelişime Destek ) Derneği, Birleşmiş Milletler Bin Yıl Hedefleri'ne sadık kalarak az gelişmiş ülkelerde yoksullukla mücadele ederek, istihdam yaratarak, kadınların ve gençlerin gelişimine yönelik projeler üretiyor.
Sen De Gel, 2.5 yıl içinde TİKA, Coca-Cola Foundation, Mogul Tekstil başta olmak üzere 29 kuruluş ve 86 bireyden aldıkları desteklerin tutarı 390 bin dolara ulaşmış ve bu kaynakla 100 binden fazla insanın hayatına dokunmayı da başarmış.
Afrika'nın en küçük ülkesi Gambiya'yı hedefleyen Sen De Gel Derneği, bu ülkedeki 90 köyde hayvancılık projesi başlattı ve 795 aileye 1918 adet hayvan verdi. 7 bölgede 20'den fazla köyde değirmenler yaptı, 20 köyde 20 tavuk çiftliği kurdu, 5 ayrı bölgede 50 köyde 7 balıkçı teknesiyle insanların balıkçılığa yönlenmesine imkan tanıdı. Bureng bölgesine bağlı 10'dan fazla köyde solar sistem, Brikama'daki 3-4 mahallede marangozluk projesi, 4 ayrı köyün kullanımına sunulan su kuyusu, Tankuvar köyünde nehir duvarı ve balık göletleri kurdu.
Şu anda ise yemek eğitimi, değirmen, güneş enerjisiyle soğutucu, tavuk çiftlikleri, küçükbaş hayvancılık, arıcılık, fırın projeleri, kadın beceri merkezi gibi birçok ayrı alanda Gambiya halkını sürdürülebilir projelerle tanıştırmak üzereler. Ve tüm bu projeler için harcanan para 400 bin doları dahi bulmuyor. Betil'in elektronik posta kutusuna her gün Gambiya'daki gönüllü koordinatörlerden bir küçük öykü düşüyor. İşte onlardan biri şöyle:
"Dün Brikama'daki toplantımız sonrası küçükbaş hayvancılık projemiz kapsamında yeni satın aldığımız 86 hayvanın dağıtımını gerçekleştirmek için Kiang West bölgesindeki Dumbuto köyüne hareket ettik. Akşam üstü ulaşabildiğimiz Dumbuto köyünün girişinde bizi bir sürpriz bekliyordu. Bu köyde kurduğumuz bir tavuk çiftliğinin de işletmeciliğini yapan Dumbuto Kadın Tiyatro Topluluğu öncülüğündeki onlarca kadın aracımızın önünü şarkılar ve danslarla kesti. Hep beraber dağıtım törenini yapacağımız alana şarkılar eşliğinde yürüdük.
Veterinerimiz hayvanların aşılamasını tamamladıktan ve Kiang West bölgesindeki birçok köyden hayvanlarını teslim almak için gelen 43 aileye hayvanların bakımı ile ilgili gerekli tavsiyeleri verdikten sonra yararlanıcılarımıza hayvanlarını teslim ettik.
Gambiya'dan insanların hayatına doğrudan dokunan bu önemli projeleri sürdürmemizi sağlayan destekçilerimize teşekkürlerimizi iletiyoruz."
Gazze'den her gün bir acı haberin geldiği, masum çocukların katledikleri günlerde yukarıda yazdığım iyilik hikayeleriyle insan olmanın güzelliğini hatırlıyorum.
