Bir zürafa nasıl dünyaya geliyor biliyor musunuz? Bebek zürafa, annesinin karnından çıktığı ilk anda, 3 metre yükseklikten yere düşer. Saniyeler içinde yüz üstü döner ve bacaklarını karnının altında toplar. Ardından başını hızla iki yana doğru silkelemek ve yüzünde birikmiş doğum sıvılarından kurtulmak zorundadır. Anne zürafa, birden bire en umulmadık şeyi yapar; uzun bacağıyla yavrusuna tekme atar. Eğer yavru ayağa kalkmazsa bir tekme daha atar, sonra bir tekme daha, bir daha... Ayağa kalkmadıkça tekmeler sertleşir. Ayağa kalkınca da anne zürafadan yeniden bir tekme yer. Neden? Nasıl ayağa kalktığını unutmaması için. Vahşi doğada bebek zürafalar sürüde kalabilmek için hemen ayağa kalkmak zorundadır. Çünkü onları ancak sürü koruyabilir.
Yazar İrving Stone, zürafalarla, başarılı insanlar arasında benzerlik olduğunu söyler. Biyografisini yazdığı kişiler arasında Van Gogh, Darwin, Freud, Michelangelo gibi isimler bulunuyor. Stone şöyle diyor: "Hikâyesini kaleme aldığım şahıslar büyük işler başaracaklarına dair hayaller kurmuşlar ve bir önseziyle buna inanarak işe koyulmuşlar. Büyük darbeler almışlar, yere devrilmişler, iftiraya uğramışlar, ancak her düşürüldükleri zaman yeniden ayağa kalkmaya muvaffak olmuşlar. Eninde sonunda hayallerine kavuşmuşlar. Böyle insanlar asla yıkılmazlar."
(Kendi Kutup Yıldızını Bul / Nüvide Gültunca Tulgar)

Eğer bir gün dünyaya ait çok büyük bir derdin olursa, Rabbine dönüp "Benim büyük bir derdim var" deme. Derdine dönüp, "Benim çok büyük bir Rabbim var" de. (Mevlana)