92 yaşında, kısa, iyi görünümlü, görünümüne aşırı derecede önem verdiği anlaşılan bir adam, huzurevine taşınıyor. 70 yaşındaki karısı yakın geçmişte vefat etmiş; yalnız kalınca huzurevine gitmeye karar vermiş.
Odasının hazır olmasını beklerken, etrafa nazikçe gülümsüyor.
Kendisine küçük odasını tasvir ediyorum.
"Bunu çok sevdim"
diyor eline yeni bir oyuncak verilmiş 8 yaşındaki bir çocuğun hayranlığıyla.
- Beyefendi, odayı henüz görmediniz.
- Odayı sevip sevmemem, mobilyalara ya da dekora bağlı değil. Daha ziyade onu nasıl görmeye karar verdiğime bağlı.
Zihnimde odamı seveceğime zaten karar verdim.
Bütün günümü, yatakta bedenimin artık iyi çalışmayan kısımlarından kaynaklanan zorlukları sayarak geçirebilirim ya da hâlâ düzgün çalışan kısımlar için Allah'a şükrederek uyanabilirim. Her gün bir hediyedir. Gözlerimi yeni bir güne açabildiğim sürece, yaşadığım bütün mutlu anılarımı hatırlayacağım.
Yaşlılık banka gibidir. Hayat yolunda yatırdıklarını daha sonra çekersin. Sana öğüdüm şudur ki, hatıralarının banka hesabına, yatırabileceğin kadar mutluluk yatır.
Mutluluk için tavsiyeler:
1) Kalbinizi nefretten arındırın.
2) Zihninizi endişelerden arındırın.
3) Basit yaşayın.
4) Daha fazlasını verin.
5) Daha azını bekleyin.
6) Alan değil, veren el olun.