Haksızlık yapmayalım: Tayyip Erdoğan, barış sürecini, Başkanlık sistemine ulaşmak için başlatmadı. 30 yıldır devam eden ve 40 bin kişinin ölümüne yol açan bir kanlı mücadelenin sonlandırılması, başlı başına büyük olay; hem de önemli bir risk.
Bunu, "Al-ver" pazarlığı gibi göstermek Erdoğan'a haksızlık. Zaten Başbakan istese, AK Parti'nin tüzüğünü değiştirerek bir dönem daha makamında kalabilir. Belli ki önerdiği sistemi, ülkenin istikrarı açısından yararlı görüyor. Tabii, bir de başarının verdiği güvenle, dizginleri elinden bırakmak istemiyor. "Partili cumhurbaşkanı" formülü, ona bu imkânı sunuyor. Neticede anayasaya, "Cumhurbaşkanı partili olur" diye bir ibare konulmayacak. Sadece, ilgili maddede "Cumhurbaşkanı seçilenin partisiyle ilişkisi kesilir" cümlesi yer almayacak.
Avusturya ve Fransa'da cumhurbaşkanlarını halk seçiyor. Her iki anayasada da, "cumhurbaşkanının partisiyle ilişkisi kesilir" diye yazmıyor. Uygulamada, Fransız cumhurbaşkanının yetkilerinin geniş olduğu ve partisiyle irtibatının sürdüğünü biliyoruz. Avusturya cumhurbaşkanı ise, halk tarafından seçilse de, hem selahiyetleri daha az, hem de tarafsız bir konumda. Benim tercihim Avusturya'daki uygulama. Ama AK Parti, mutlaka anayasa metnine "partisiyle ilişkisi kesilir" cümlesini koymamaya çalışacaktır.