Hakkâri'nin Şemdinli ilçesinde PKK hükümlüsü Seferi Yılmaz'a ait Umut Kitabevi 9 Kasım 2005'te bombalanmıştı. Faillerin yargılanması, ilk başlarda büyük tartışmalara sebebiyet vermiş, Van Cumhuriyet Savcısı Ferhat Sarıkaya'nın eyleme katılan astsubay Ali Kaya ve Özcan İldeniz'in yanı sıra, sıralı amirleri de sorumlu tutması, onun HSYK tarafından meslekten ihracına yol açmıştı. Genelkurmay Başkanı Yaşar Büyükanıt, astsubay Ali Kaya'yı sahiplenerek "Tanırım iyi çocuktur" demişti. Ayrıca o tarihte, Hakkâri'de, peş peşe bombalar patlıyordu. Umut Kitabevi bombacıları yakalandıktan sonra, bombalar da patlamaz oldu. Henüz Ergenekon'a el atılmamıştı. Belli ki, faillerin arkasında hükümeti yıpratmak amacını taşıyan ve durumdan vazife çıkaran örgütlü ya da örgütsüz birileri vardı. Herhalde Özcan İldeniz ile Ali Kaya tek başlarına hareket etmiyordu. Yargıtay, -delil yetersizliğinden dolayı- bu kişilerin suçunun örgütlü olmadığı kararını verdi. Ama 38 yıllık cezayı onadı. Oysa emir-komuta zincirinin ortaya çıkarılması gerekirdi. Maalesef, hükümlüler konuşmadığı takdirde bu ilişkileri delillendirmek kolay olmuyor. Zaten Ergenekon davalarında kıyamet bundan kopuyor.
Meselâ Hrant Dink suikastını ele alalım... Örgütlü suç henüz ispat edilemedi. Kamuoyunda, bazı gazetecilerin de yayınları yüzünden dikkatler başka yönlere çekildi. Oysa Trabzon'daki Jandarma Alay Komutanlığı'nın olayda önemli bir rolü var. Muhbir Erhan Tuncel'in, -Trabzon Emniyet Müdürü Ramazan Akyürek İstihbarat Daire Başkanlığı'na tayin edildikten sonra-, Jandarma'yla irtibata geçtiği söyleniyor. Erhan Tuncel, Jandarma İstihbarat elemanı Tuncay Uzundal ile Temmuz 2006'da aynı eve taşınmış, polise bilgi vermeyi kestiği, buna mukabil Jandarma'ya çalıştığı gerekçesiyle Emniyet'le ilişkisi kesilmişti. Ogün Samast'ın ismini Jandarma'ya bildirmiş olması ihtimal dahilinde.
Dink davası yeniden ele alındı. Örgüt ilişkileri tespit edilmeye çalışılıyor. Şemdinli olayı da, 2-3 kişinin üzerine yıkılmamalı.