Çayın alt demliği "KAYNANA" dır. Sürekli kaynar durur. Hatta dikkat edilmezse taşabilir de.
Üst demlik "GELİN"dir. Alt demlik kaynadıkça onun da harareti artar. Ama aynı zamanda olgunlaşır ve demlenir.
"GELİNİN KOCASI" ise bardaktır. Her iki demlikten de nasibini alır. Biraz kaynana doldurur onu. Biraz da gelin. Bu nedenle bir denge unsurudur.
"ÇOCUKLAR" Çayın şekeridir, tat verir. Şekersiz çaya alışanlara ise bir tanesi bile fazla gelir. "GÖRÜMCE" çay kaşığıdır. Arada bir gelir karıştırıp gider.
"KAYINPEDERE" gelince, o da "çay tabağı"dır. Çayın demine, suyuna karışmaz; bir kenarda oturur. Sadece dökülenleri toplar ve çevreye zarar vermesini engeller. Ancak, ara sıra boşaltılması gerekir. Yoksa taşıp her şeyi berbat edebilir.
"ÇAY SÜZGECİ" Ailenin sahip olduğu değerlerdir. Aileyi dış etkenlerden korur. Delikler büyük olursa çayın tadı kaçar.
Suyu ısıtan "ATEŞ" ise hoşgörüdür. O olmadan çay da olmaz.
"KISACASI BİR BARDAK ÇAY" ailedir ve ağız tadıyla içilen bir bardak çayın üstüne yoktur.