İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş, her zamanki nezaketi ve zarafetiyle, evime taziye ziyaretine geldi. İstanbul üzerinde de sohbet ettik.
"Ne çok yatırım yapıyorsunuz?" dedim. Meğer, bir yılda gerçekleşen yatırım, Türkiye çapında, tüm kurum ve kuruluşların yatırım bütçesinin % 26'sına tekabül ediyormuş. İstanbul Büyükşehir Belediyesi -şirketler dahil- bu yıl, 7 milyar lira yatırım harcaması gerçekleştirmiş. (Bu rakam, tabii ki personel giderlerini içermiyor.) Ayrıca İstanbul'daki yatırımlar, Türkiye'deki bütün belediyelerin gerçekleştirdiği yatırım tutarının % 48'ine eşit. Tevekkeli değil, bu kentte, gözle görülen büyük bir değişim yaşanıyor; sebebi anlaşıldı.
Bazı televizyon programlarında, İstanbul'u öve öve bitiremeyenlere rastlıyorum. Marifet, biraz da iltifata tâbidir. Ama nedense, Kadir Topbaş'ın ismini dahi anmıyorlar. İstanbul, 1994'ten beri, Tayyip Erdoğan'la başlayan bir yönetici kadronun elinde olmasaydı, acaba ne hale gelirdi? O zaman, bu kentte yaşamaktan dolayı iftihar mı ederdik, yoksa çektiğimiz çilelerden şikâyetçi mi olurduk?
London School of Economics, Brooklyn Institute ve Deutschebank'ın yaptığı yıllık araştırmaya göre, dünyadaki 150 büyük şehir arasında, 2008-2009'da gösterdiği performans açısından, İstanbul birinci sırada yer alıyor. Bütçesine, ekonomik durumu, istihdam oluşturmadaki katkısı gibi durumlara bakılıyor. Ayrıca, Kadir Topbaş, Birleşmiş Milletler'in mahalli versiyonu sayabileceğimiz Birleşmiş Kentler ve Yerel Yönetimler Teşkilâtı'nın bu yıl başkanı oldu. 3.5 milyar nüfusu temsil eden bir teşkilâtın lideri.
İstanbul, zaten doğal olarak güzel ama kent yöneticilerinin bu büyük gayreti olmasaydı, kim bilir ne hale gelirdi?