Doğrusu önce hiç ciddiye almadım. Neydi söylenti? "İktidar, medyadan tasfiye edilecek bazı yazarların listesini Aydın Doğan'a vermiş. Aydın Doğan'ın başına iş açan bu yazarların yorumları imiş. Onlar tasfiye edilirse, Aydın Bey ancak o zaman iktidarla uzlaşabilirmiş!!!"
Bir iki aydır yazılıyor çiziliyor ve doğrusu bu ya, "asparagas" diye dikkate bile almıyorum. Aydın Doğan'a ağır vergi cezası geldikten sonra, bu tarz değerlendirmeler gene hız kazandı. İktidarın "medyadan tasfiye" gibi bir niyeti bulunmasa dahi, meslektaşlarımızın, Aydın Doğan'a açıktan açığa bu gibi tavsiyelerde bulunması, basın ahlâkıyla bağdaşmıyor. Bir yandan Doğan'ın kulağına kar suyu kaçırılıyor, bir yandan da, böyle baskılar varsa, onlara meşruiyet kazandırılıyor; siyasi iktidarın hoşuna gitmeyen yazarların tasfiye edilmesi, ahval-i adiyeden bir olaymış gibi sunuluyor.
28 Şubat'ta, askeri müdahaleyi eleştiren bizler, çalıştığımız gazetelerden atılmıştık. Bu çok antidemokratik bir gelişmeydi. O zaman meslektaşlarımız hiçbirimize sahip çıkmamıştı. Ama hiç değilse, "Oh olsun" havası esmiyordu. Tayyip Erdoğan'ın "Şu kişilerin işine son verin" gibi bir önerisinin olduğunu hiç sanmıyorum. Acaba, "Onlar gitse biz yerlerine geçebiliriz" hevesine kapılan meslektaşlarımız mı bu havayı yaratıyor? Diğergamlık da kalmadı. Empati, yani kendisini diğerinin yerine koyup olayları yorumlama. Yarın öbürsügün, bambaşka bir iktidar gelir, bu defa da, farklı bir kesime yönelik zulüm başlar. Bu yüzden, elbirliğiyle, gazetecilerin bağımsızlığını savunalım; siyasetin baskılarına birlikte göğüs gerelim.