Ayrılıklar zordur. Hele de şirket ortaklarının ayrılması daha da zordur. Ama bugün size Türkiye'nin özellikle uluslararası projeleriyle öne çıkan müteahhitlik firmalarından Polimeks'in, 3 ortağının ayrılış öyküsünü anlatacağım. Ortak geçmişleri çocukluk yıllarına kadar giden Erol Tabanca, Cem Siyahi ve Abdullah Gözener, 1995 yılında kurdukları Polimeks'teki ortaklıklarını sessiz sedasız sonlandırdı.
Eskişehir'deki Odun Pazarı Modern Müzesi'nin de kurucusu olan Polimeks, Türkmenistan'da havalimanı dahil 130'a yakın anıtsal projeye imza atmış, Dünyanın En Büyük 250 Uluslararası Müteahhidi listelerinde ilk 50-60'a kadar yükselmiş bir şirket.
Birbirlerine 'ortak' değil, 'dost' demeyi tercih eden bu 3 iş insanın işlerinin de yolunda olduğu bir dönemde ayrıldıklarını duyduğumda Polimeks'in Yönetim Kurulu Başkanı Erol Tabanca'yı aradım. Tabanca'nın ilk sözü, 'ayrılma sebebimiz herhangi bir anlaşmazlık değil' oldu. 'Peki, neden/nasıl ayrıldınız?' diye sordum.
her yaştan iş insanı için önemli dersler var:
Evet, ortaklığımızı sonlandırdığımız doğru. Ama bu planlı bir ortaklıktan ayrılma operasyonuydu. Bir ithtilaf nedeniyle değil.
Bu bizim aslında 4 yıl önce konuşmaya başladığımız bir şeydi. Çocuklarımızın bizim işlerimizden farklı alanlara ilgi duyması, iş yaşamlarını o farklı alanlara göre şekillendirmeyi istemeleri etkili oldu.
Çocuklarımızın bizim gibi çok büyük zorlukları aşarak, büyük fedakarlıklar yaparak bu işleri devam ettirmeyi istememelerini anlayışla karşıladık ve planlı bir şekilde işlerimizi ayırmayı kararlaştırdık.
Bu anlamda şirketimizi yeniden yapılandırma yoluna gittik. Bu yeni yapılanma ile çocuklarımızın daha kolay yönetebileceği bir yapı kurguladık. Yapacak başka da bir şey yoktu. Bunu zamanında görüp planlamak önemliydi.
2.5 yıl önce Abudullah Bey (Gözener) ile ve kısa süre önce de Cem Bey (Sipahi) ile ayrıldık. Polimeks şu anda sadece bende. Cem Bey'in oğlunun Hollanda'da bir at çiftliği var, işlerini oraya yönlendirdi.
Biz de Polimeks olarak tüm müteahhitlik işlerimizi tamamladık ve artık bu alandan çıktık. Şimdi sadece yatırımcı şapkamızla iş yapıyoruz.
Polimeks'in, İngiltere Hollanda, Rusya ve Türkiye'de yatırımları söz konusu. Bu ülkelerde işletmesini yürüttüğümüz binalarımız ve otellerimiz var. Rusya ve Tataristan'da otel ve konut yatırımımız var.
Hollanda'da eski bir deri fabrikasını aldık. Orayı otel ve ofis kompleksi yapıyoruz. Ayrıca Eskişehir'deki Odun Pazarı Modern Müzesi dahil mevcut varlıkların işletmesini yürütüyoruz.
Arşivler, kurdukları şirkete çocuğu gibi davranıp vazgeçemediği için yok olan ortakların öyküleriyle dolu. Polimeks'in 3 kurucu ortağının öngörüsü ise çocukları için böylesi bir sonu engelleyerek yeni öykülere fırsat tanıyacak bir adım gibi görünüyor.
BABALARIN FEDAKARLIĞINI BEKLEMEK DOĞRU DEĞİL
Ortaklığın sona ermesinde çocukların tercihlerinin etkili olduğunu söyleyince Erol Tabanca'ya kaç çocukları olduğunu sormadan edemedim. "Benim ve Cem Bey'in 3, Abdullah Bey'in de 2 çocuğu var" dedi. Büyük kızının Eskişehir'deki müzenin başında olduğunu söyleyen Tabanca, sözlerini şöyle tamamladı: "Oğlum mimarlık eğitimi alıyor, diğer kızım Londra'da eğitimine devam ediyor. Biz birbirini çocukluktan tanıyan 3 arkadaş olarak kendi ideallerimizi gerçekleştirmek üzere yola çıktık. Şimdi çocuklarımızın sayısı arttı hepsinin bizim gibi çok iyi anlaşmasını, bizim vizyonumuz ve fedakarlık anlayışımız ile hareket etmelerini beklememiz doğru değil."
