Efendimiz (s.a.v.) bir sahabesini bir iş için gönderdi. Bu sahabe işi erken tamamladı ve mescide geldi. Dinlenmeden. Hz. Resulullah (s.a.v.) onu erken gelmiş görünce sordular; neden erken geldin! Sahabi, şöyle cevap verdi: İşimi erken bitirdim ve hemen döndüm. Çünkü sizi bir gün göremezsem özlemle çırpınıyorum.
Sonra şöyle dedi; Ey Allah'ın elçisi. Seni bu kadar seviyoruz. Görmeden edemiyoruz. Ama cennette senin makamın çok yüce olacak. Ya seni orada göremezsek? O zaman ne ederiz? Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurdu: Üzülme. Darlanma. Unutma ahirette kişi sevdiğiyle beraberdir. 'El mer'u maa men ahabbe.'
O halde kimi sevdiğinize iyi bakın. Ahirette kimle olmak isterseniz onu sevin. Çünkü cennette de cehennemde de insanlar yolundan gittikleriyle beraber olacaklardır.