Neden bir olamıyoruz.
Neden tövbemizden haz alamıyoruz? Neden kılıçları bilemiş, kınları kırmışız.
Neden insanlara mezar kazmaya girişmişiz.
Birer kefen soyucusu gibi insanların mahremine, kalbine, cebine, niyetine el uzatmışız. Kısacası ümmet millet -bilincinden aşiret, kavmiyet belasına düşmüşüz.
Çünkü son senelerde aziz kitaba, kitabın sahibinin istediği gibi bakmıyoruz.
Kitap; 'Tefekkür edin' dedi, tenezzül etmedik.
Kitap; 'Namaz kılın' dedi, namaz kılanların önüne geçtik.
Kitap; 'kin tutmayın' buyurdu, kini din ettik.
Kitap; 'Fitne yapmayın' buyurdu, Fitneden beslenir olduk.
Kitap; 'İftira atma' buyurdu, iftirasız konuşamaz olduk.
Kitap; 'Müslümanın açığını arama' buyurdu, biz olmayan açığı var ettik.
Kitap; 'öldürme' dedi, biz öldürmeye planlandık.
Onun için tövbemize kibir, riya, tekebbir bulaştı.