Ukrayna Savaşı'nın başlangıcından bu yana olayları büyük oranda Rusya'nın inisiyatifinden okuyoruz. Nereye saldıracak? Ne kadar saldıracak? Asıl hedefi ne? Ne tür silahlar kullanıyor? Ne zaman barışa razı olur?
Bu tür soruları sormanın şimdiye kadar bir anlamı vardı. Çünkü savaşı öyle ya da böyle başlatan ve güçlü olan Rusya olduğu için onun kararlarının belirleyici olduğunu düşünüyorduk. Ama belli bir andan sonra Rusya inisiyatifi yitirmeye başladı.
Ukrayna direnebileceğini gösterdiğinde, Batı desteğini artırdığında ve askeri olarak da Rusya, Kiev hedefinden vazgeçmek zorunda kaldığında bu süreç tamamlandı.
Bir savaşta stratejik hedef, rakibin savaşma iradesini ortadan kaldırmaktır. Rusya bunu çok kolay elde edebileceğini düşünüyordu ama öyle olmadı.
Kiev'i ele geçirmeyi bırakın, tam anlamıyla kuşatamadılar bile. Zelenski'yi düşürmek şöyle dursun, onu bir kahramana çevirdiler. İşte o vakitten itibaren bu savaşın nasıl son bulacağına artık Ruslar tek başına karar veremeyecek hale düştüler.
Örneğin, bugün Rusya, Ukrayna'nın doğusunda daha fazla toprak ele geçirse ne olur? Donbas'ı bütünüyle hatta derinliğiyle ele geçirebilir. Yetmez Dnipro'ya kadar da yürüyüp Dinyeper'i doğal sınır haline getirebilir. Diyelim ki, Odessa'yı da aldı ve Ukrayna'yı karaya hapsetti. Bunların hiçbiri Ukrayna Savaşı'nın kaderini belirleyecek stratejik adımlar değildir.
Ukrayna şu an 10 şehrini kaybettiyse bir 10 şehrini daha kaybedebilir. Denizle bağlantısı zaten kesik. Batı'nın desteği sürdükçe bunun da bir önemi yok. Aksine zaman, ekonomik yaptırımlar nedeniyle Rusya aleyhine çalışıyor. Ukrayna ise gün geçtikçe daha fazla destek alıyor.
O nedenle bundan böyle Rusya'nın ne yaptığından çok Batı ve Zelenski'nin ne yaptığına bakmak daha doğru. Ruslar bir savaş başlattılar ama inisiyatifi kaybettiler.