Değişen ve dönüşen dünyada yeniliklere ayak uydurmamız sürdürülebilir bir eğitim için oldukça önemli. Küreselleşme, teknoloji, hibrit öğrenme, bireysel öğrenme alanlarında yaşanan gelişim ve dönüşümler hem toplumları hem de eğitimi etkiliyor. Bu yüzden, hepimizin sorguladığı "Gelecekte okullar nasıl olacak?" soruları eğitim camiasında gündemden düşmeyecek çok önemli bir araştırma ve tartışma konusu. Bu konuyu Girne Amerikan Üniversitesi kuruluşu olan Girne Koleji'nin CEO'su Dilek Cambazoğlu ile değerlendirdik.
Bilgi, teknolojinin varlığı ile öğrenciye doğrudan aktarılan olmaktan çıktı. Öğrenci kendisi için gerekli bilgiye nereden ve nasıl ulaşabileceğini deneyimleyerek öğreniyor. Gelişen ağ sistemi ile birlikte evde eğitim, uzaktan eğitim gibi sistemler hayatımıza dahil oldular. Web 2.0 teknolojilerinin kullanımlarının artmasıyla öğrencilerin, yaratıcılıklarını ve uzmanlıklarını, mesafeleri yok ederek yeni bir kültür oluşumunu başlatacaklarını düşünüyorum.
Teknolojinin bize birçok fırsat sunduğu yeni dünya düzeninde öğrencilerimizin, her bilgiyi tam öğrendiği ve özgürce benimsediği, fırsat eşitliği sağlayan bir modelle, 21. yüzyılın hayatımıza kattığı değerler çerçevesinde, teknoloji destekli ama insan odaklı yeni nesil bir öğrenme anlayışını benimseyerek eğitim öğretim faaliyetlerinin planlanmasını önemsemeliyiz.
Eğitimde önemli fırsat
Bilindiği üzere hibrit öğrenme web temelli öğretim teknolojileri ve yüz yüze öğretimin karışımı. Yüz yüze geleneksel eğitim ile çevrimiçi eğitimin, öğretimin niteliğinin arttırılması amacıyla birlikte kullanılmasını destekliyorum. Zaman ve mekanda esneklik hibrit öğrenmeyi öne çıkaran iki önemli özellik. Öğrenci merkezinde olan bu öğrenme ile öğrenci derse aktif katılım sağlıyor. Aktif öğrenme çevrimiçi etkinliklerle desteklenerek bilginin kalıcılığı ve etkililiği de artıyor.
Eğitimde beceri ve bilgi düzeylerinin geliştirilmesi ve bireyin kendi yeteneklerini kullanabileceği uygulamalara yer vermesi, analitik düşünme, sentez ve analiz yapabilme, problemleri çözebilme ve etkili bir şekilde iletişim kurabilme gibi de becerilerin ön plana çıkması yeni bir eğitim anlayışı oluşturacak.
Buna bağlı olarak öğrenci ve öğretmenlerin rolleri de değişim gösterecek. Öğretmen bilgiyi aktaran rolünden çıkıp rehber rolüne girerken, öğrenci de öğrenmeyi öğrenen bireye dönüşecek. Bu dönüşüm de eğitimin okul binasından çıkarak yaşam boyu öğrenmeyi beraberinde getirecek. Eğitim programları ve müfredatın gelecekte, bilginin nasıl ve neden üretilmesi gerektiği konularına kanalize olacağını öngörüyorum.
