İsmail Güneş, Ermeni tehcirini anlatan 'Kervan 1915' filmi için yoğun araştırmalar yaptıklarına dikkati çekerek şöyle diyor:
"Devletin bu tehciri gerçekleştirebilmek için, o yoksulluk içinde 256 milyon kuruş harcadığını gördük. Niyeti bütün bir ırkı yok etmek olsa bu kadar parayı harcamasına gerek yok. Devlet planlamış, yasalar ve yönetmelikler çıkarmış, bunlara uymayanın cezalandırılacağını söylemiş.
İnsanlar, tren varsa trenle, katır varsa katırla, güvenlik önlemi olarak Osmanlı'nın bir yerinden başka bir yerine taşınmış. Biz de bu nakil sırasında yaşanan acıları göstermek istedik." Güneş birçoğumuzun bilmediği tarihi gerçeklere ulaşmış; sözde soykırım yapmak isteyen bir devlet niye bu kadar para harcasın ki? Ermeni diasporasının soykırım söylemlerini boşa çıkartacak bu gerçeği ne yazık ki sinemada izleyemiyoruz. İşte sinema salonlarındaki sanatsal ve toplumsal filmleri yok sayan tekelleşmenin zararı! Bir yönetmen bin bir güçlükle sözde Ermeni soykırımı iddialarına yanıt veren bir film çekiyor ama halkımız izleyemiyor.
Tarihi gerçekleri öğrenmeden kendimizi nasıl savunabiliriz?
Sonra da sözde Ermeni soykırımını tanımasınlar diye birçok ülkeye politik tavizde bulunuyoruz.
Bu ne yaman çelişkidir böyle!