'1 Mayıs, 1 Mayıs işçinin, emekçinin bayramı…' Keşke öyle olsa… Aslında yeniden yazılmalı bu marş; '1 Mayıs, 1 Mayıs biber gazının, şiddetin, ölümün bayramı.' Devlet ve sendikalar yine anlaşamadı, 1 Mayıs'ta Taksim'de kutlama yapmak yasak.
Yine 1 Mayıs aksiyon filmi gibi geçecek, yine İstanbul'un üstünü biber gazı kaplayacak.
Yine cam çerçeve inecek, ATM'ler, otobüs durakları, işyerleri hasar görecek. Yollar kapanacak, vapur seferleri iptal edilecek, insanlar işine gidemeyecek. Yine hayat duracak, kan ve gözyaşı akacak. "İnşallah kimse hayatını kaybetmez" diyeceğim ama 1977'deki 1 Mayıs katliamından beri, hep ölüm haberleri aldık; 1 Mayıs çok ender sevinçle kutlandı bu ülkede.

BİLE BİLE ÖLÜME GİDİLİYOR
Yine aynı filmi izleyeceğimizi bile bile neden çözüme ulaşılamıyor? Niye Taksim'de inat ediliyor? Tamam, Taksim sembolik, Taksim'de kutlanmalı ama devlet izin vermiyor işte; bile bile niye ölüme gidiliyor? Neden provokatörlerin kucağına düşülüyor?
Bir kere de 1 Mayıs, Yenikapı Miting Alanı'nda kutlansın. 1 milyondan fazla insana evsahipliği yapan o meydanı bayram yerine çevirse işçiler, şiddetin yerini orantısız zeka ve mizah alsa, sadece işçilerin sorunları konuşulsa fena mı olur!
Nedir 1 Mayıs'ın amacı? En basit tabirle işçinin zenginlere 'Üreten benim; gel bu kazancı adilce paylaşalım, sorunları çözelim' mesajını vermesi değil mi? G8 ülkeleri, dev şirketler bile artık kapitalizmin tıkanma noktasına geldiğini, gelir dağılımındaki haksızlığın, zengin ile fakir arasındaki uçurumun dünyayı daha büyük krizlere götüreceğini konuşuyor.
Birçok ülkede 1 Mayıs'ta, 'İşçinin hayat standartları nasıl yükseltilir?' diye tartışılıyor, çözüm arayışlarına giriliyor.
Bizde ise 1 Mayıs adeta işçiden nefret etme günü gibi geçiyor. Şiddet görüntüleri, biber gazı vs.; emekçinin sorunlarından başka her şey konuşuluyor.
1 Mayıs bayram havasında kutlansa, belki Taksim'in kapıları kendiliğinden açılacak ya da Taksim'e gerek kalmayacak!
1 Mayıs mı, yoksa Taksim mi daha önemli?